De 25 van 2018: 14. Lori McKenna – The Tree

Lori McKenna inmiddels alweer 50 jaar, uit Stoughton, Massachusetts, onder de rook van Boston. Heeft net als in 2016 een pracht plaat afgeleverd. Geproduceerd door Dave Cobb, gaat McKenna op ‘The Tree’ verder waar ze met haar vorige plaat ‘The Bird & The Rifle’ uit 2016 was gebleven. En dat zijn mooie songs schrijven over de kleine dingen in het leven en families. Zelf heeft McKenna samen met haar man Gene, vijf kinderen. Dus genoeg inspiratie voor de plaat ‘The Tree’ dat gezien kan worden als een ode aan het familie leven en levenslange relaties. Zoals het ontstaan van een relatie op het melancholische ‘The Lot Behind St. Mary’s’ het hebben van kinderen en dat je daardoor altijd aan het zorgen bent op ‘A Mother Never Rests’, het uit huis gaan van haar kinderen op ‘The Way Back Home’ en het ouder worden en daarin gelijkenissen zien met je ouders op ‘People Get Old’ dat tevens een ode is aan haar vader. Alle nummers zijn mooie kleine verhaaltjes volgens McKenna:

“Every single person in the world has such awesome stories. I love to write songs that just shine a little light on that for a second. Maybe our stories remind us of our families and what they give us. It’s beautiful, and sometimes we take it for granted.”

‘People Get Old’ is samen met het al eerder genoemde ‘The Lot Behind St. Mary’s’ de prijsnummers op dit album. Prachtige herinneringen aan vervlogen tijden en dan de stem van McKenna maakt het helemaal af.

I sat up right beside him in the cabin of that truck
Goin’ thirty miles-an-hour down a side road talkin’ ‘bout the fish we caught
And I’m older now than he was then
If I could go back in time, I would in a second
To his beat-up blue jeans and a t-shirt with the sleeves cut off