Vandaag, zondag 21 juni 2020, is het de langste dag van het jaar. NPO Radio 2 vierde dat door alleen maar lange platen te draaien. Maar wat zijn dan lange platen, op de radio draaien ze het liefste liedjes van maximaal 4 minuten. Dus alles wat daarna komt is dus misschien al een lange plaat. Zelf vond ik het een mooie aanleiding voor een Top 5 van lange liedjes. Met als belangrijkste criterium dat ze niet korter mogen duren dan negen minuten.
Allereerst een paar afvallers die deze top 5 net niet haalden. Te beginnen met het 23 minuten en een beetje durende ‘Echoes’ van Pink Floyd, van diezelfde band had ook ‘Shine On You Crazy Diamond’ in dit lijstje kunnen komen met een dikke 11 minuten. Of ‘Bat Out Of Hell’ van Meat Loaf of ‘Murder Most Foul’ het 16 minuten durende nummer van Bob Dylan dat dit jaar verscheen. Voor deze nummers was geen plek in mijn lijstje. Maar welke dan wel? Dat lees je hieronder.
5. Wilco – One Sunday Morning (For Jane Smiley’s Boyfriend) | 12:04 | The Whole Love, 2011
Jeff Tweedy, frontman van de band Wilco, vertelde tijdens een interview ter promotie van dit album dat dit nummer gaat over een ontmoeting die hij had met de vriend van Jane Smiley. Tweedy en de man hadden een indrukwekkend gesprek. Waarin de vriend sprak over zijn zeer religieuze vader en die hem veoordeelde over hoe de man zijn leven vorm gaf en de opluchting die hij had toen zijn vader overleed. Muzikaal is het nummer rustig, perfect passend bij een zondagochtend.
4. Dire Straits – Telegraph Road | 14:20 | Love Over Gold, 1982
‘Telegraph Road’ opent het album en duurt bijna een kwartier, hiermee is het ook direct het langste nummer in deze top 5. Het nummer gaat over een dorpje dat mede door de industrialisatie steeds groter wordt. Van klein industrie stadje veranderd het in een metropool met verschillende buitenwijken/suburbs maar dan als na een tijdje de bedrijven failliet gaan of in andere landen goedkoper kunnen produceren verpaupert de stad en vertrekt iedereen. Hoogtepunt van deze plaat zijn de laatste 4 minuten, met prachtig gitaarwerk van frontman Mark Knopfler.
3. The War On Drugs – Thinking Of A Place | 11:11 | A Deeper Understanding, 2017
Het meest nieuwe nummer in deze lijst komt van de band The War On Drugs onder leiding van Adam Granduciel. In verschillende interviews heeft Granduciel verteld over de paniekaanvallen die hij heeft. Maar hij is ze te boven gekomen. Het nummer zou ook kunnen gaan over een plaats in het verleden waarin alles nog goed was maar naarmate de tijd verstreek er dingen veranderden in iets treurigs. Maar ik zie het vooral als een mijmerend nummer over vervlogen tijden, zo staat dit nummer sinds 2017 in mijn lijstje met zomeravond liedjes.
2. Bruce Springsteen – Jungleland | 9:36 | Born To Run, 1975
Een film in 9 minuten en een beetje, over hoofdrolspeler Magic Rat en de Barefoot Girl. Hij uit een klein stadje langs de Jersey Shore en zij uit de grote stad New York City. Het doet een beetje denken aan West Side Story. Een verhaal zonder een diepere betekenis maar meer een klein in kijkje in het leven van Magic Rat. Naast het mooie en ook trieste verhaal is het absolute hoogtepunt niet de gitaarsolo maar de meer dan twee minuten durende saxofoon solo van The Big Man, Clarence Clemons. In 2009 hoorde ik dit nummer voor het eerst tijdens een concert van Springsteen en het leverde een hoop kippenvel op Afgelopen 18 juni was het alweer 9 jaar geleden dat Clemons overleed. Net als de nummer 3 staat dit nummer ook in mijn lijstje met zomeravond liedjes.
1. Pink Floyd – Pigs (Three Different Ones) | 11:26 | Animals, 1977
De band Pink Floyd is in mijn platenkast de hofleverancier van lange nummers. Zoals met het eerder genoemde ‘Echoes’, ‘Dogs’, ‘Shine On You Crazy Diamond’, ‘Sheep’ en zo kan ik nog wel even door gaan met nummers die minstens 10 minuten duren. Maar van al die lange nummers is het ontheilspellende ‘Pigs (Three Different Ones) op dit moment mijn favoriet. Het nummer stamt uit 1977 maar past perfect in de tijd waar wij nu in leven. Het nummer belicht drie soorten ‘Pigs’ in het eerste couplet de kapitalisten die er alles aan doen om zoveel mogelijk geld te verdienen en aan de top te staan. Het tweede couplet gaat over de toenmalig politicus Margaret Tatcher die halverwege jaren ’70 de Labour partij ging leiden. Het laatste couplet gaat over Mary Whitehouse een advocaat voor muziekcensuur en had een hekel aan Pink Floyd en hun jaren ’60 idealen. In 2016 haalde Roger Waters dit nummer weer van stal voor zijn nieuwe tour Us & Them. Waarbij de thema’s van het nummer goeddeels hetzelfde bleven. Kapitalisten zijn de boosdoeners, sommige regeringsleiders en het couplet over Mary Whitehouse, ging nu over het Amerikaanse Witte Huis en Donald Trump. In onderstaande video wordt dit prachtig weergegeven.
