Thijs5. Jackson Browne – Standing in the Breach
Na zes jaar eindelijk weer een nieuwe plaat van Jackson Browne. En wat voor één. ‘Standing In The Breach’ is weer een echte Jackson Browne plaat geworden. Mooie laid back west coast muziek. Browne inmiddels 65 jaar heeft nog steeds hetzelfde stemgeluid als in de jaren ’70. Ook de teksten zijn nog altijd onveranderd goed. Nog altijd heeft Browne maatschappij kritische teksten op de wereld maar ook op de Verenigde Staten en ik hou daar wel van. Het nummer ‘The Birds Of St. Marks’ had ook zomaar op een jaren ’70 plaat van The Byrds kunnen staan. Op nummers als ‘Leaving Winslow’ en ‘You Know The Night’ maakt Browne een goed gelukt uitstapje naar de countrymuziek. Al met al een nieuw Browne album maar net zo vertrouwd en tijdloos als de albums uit het verleden.
Youtube: ‘The Birds Of St. Marks‘, ‘Leaving Winslow‘
Spotify: ‘Standing In The Breach‘
4. John Fullbright – Songs
In november kwam ik deze plaat tegen op de site Musicmeter. Direct na het horen van het eerste nummer ‘Happy’ was ik verkocht. Fullbright songwriter in hart en nieren is met 26 jaar nog jong. Maar klinkt al erg volwassen op deze schitterende plaat. Akoestische nummers worden afgewisseld met nummers met wat meer instrumentatie en Fullbright fluit zelfs op een tweetal nummers. ‘Songs’ is zo’n plaat uit de categorie hoe vaker je het hoort hoe veel beter de plaat per keer wordt. Hoogtepunten zijn het al eerder genoemde ‘Happy’, het full band ‘Never Cry Again’ de mooie ballad ‘The One That Lives To Far’ en het kippenvel bezorgende ‘High Road’ over een vrouw die haar man voor haar ogen ziet verongelukken als hij met zijn tractor het land aan het om ploegen is.
Jack was out plowing the south end
Trying to beat the next rain
Susie, she’d watch through the window
As the downpour finally came
He was riding the side of the terrace
When the mud gave way to the wheel
The tractor tipped over on Jack
The cold was all he could feel
Susie ran out through the rainstorm
Threw her arms around her true love
Her tears were lost in the water
And mixed in a puddle of blood
He told his little wife not to worry
He said, “The soft ground has broken my fall.”
He told her he’d love her forever
Then he didn’t say nothing at all.
Het woord bezieling is voor dit soort platen uitgevonden.
Youtube: ‘High Road‘, ‘Happy‘, ‘Never Cry Again‘
Spotify: ‘Songs‘
3. Tom Petty & The Heartbreakers – Hypnotic Eye
Het heeft even geduurd, een jaar of vier, maar afgelopen jaar kwam dan eindelijk de opvolger van ‘Mojo’ uit 2010. Was dat nog een blues georiënteerd album het nieuwe album ‘Hypnotic Eye’ gaat weer meer de rock kant op. Vergelijkbaar met de eerste paar platen uit de jaren ’70 van Petty en zijn Heartbreakers. Opener ‘American Dream Plan B’ zet gelijk de toon voor het album alleen bij ‘Full Grown Boy’ en ‘Sins Of My Youth’ nemen ze wat gas terug. Petty levert weer 11 goede songs af met het kenmerkende stemgeluid van Petty. Waaraan ik een paar jaar geleden nog erg aan moest wennen is dat nu helemaal voorbij. Met inmiddels 40 jaar ervaring in het maken van platen en spelen is dit een waardige aanvulling in de catalogus van Petty. Hopelijk komt er dit jaar weer een Europese tour want deze nummers zou ik graag live horen.
Youtube: ‘American Dream Plan B’, ‘Forgotten Man’, ‘You Get Me High‘
Spotify: ‘Hypnotic Eye‘
2. Sturgill Simpson – Metamodern Sounds Of Country Music
The future of outlaw country and his name is Sturgill Simpson. Dat was het eerste dat ik dacht toen ik deze plaat voor het eerst hoorde. Helemaal in de stijl van Waylon Jennings (waar hij ook nog eens op lijkt), Johnny Cash en al die andere outlaw country helden van vroeger. Maar Simpson voegt er wel een beetje experimentele muziek bij. Al clichés in de hedendaagse country muziek worden hier over geslagen. Dit is country muziek zoals het bedoeld is met een filosofische inslag. Liedjes over drugs, alcoholisme en de liefde. Een van de hoogtepunten van het album is ‘The Promise’ (cover van de band When In Rome) het origineel klinkt erg jaren ’80/’90 met drumcomputers en synthesizers. De versie van Simpson heeft die instrumenten ingeruild voor de pedal steel. Wat het nummer een heel andere dimensie geeft. Een klein minpuntje en gelijk het metamoderne komt tijdens het laatste nummer ‘It Ain’t All Flowers’ waarin er voor mij doen iets te veel geëxperimenteerd wordt. Maar afgezien daarvan de verdiende nummer 2 in mijn lijstje. Hopelijk gaan we nog veel van deze meneer horen!
Youtube: ‘The Promise‘, ‘Life Of Sin‘, ‘Living The Dream‘
Spotify: ‘Metamodern Sounds In Country Music‘
1. The Delines – Colfax
Met afstand mijn plaat van het jaar en dat terwijl ik deze plaat pas in december voor het eerst hoorde. The Delines is een band bestaande uit leden van Richmond Fontaine met Willy Vlautin, The Decemberists en Minus 5 en de van The Damnations TX, zangeres Amy Boone. Een van de mooiste stemmen in de muziek en in het bijzonder de alternatieve country/Americana muziek. De plaat trekt als een film aan mij voorbij. De teksten zijn zo beelden en samen met de zang van Amy Boone ronduit betoverend. De titel ‘Colfax’ verwijst naar een van de verkeersaders in de States. De plaat gaat over een vrouw die al rond rijdend over Colfax Avenue op zoek is naar haar broer die net is teruggekeerd uit Afghanistan. Maar eigenlijk moet je dat helemaal niet weten. Want de plaat kan net zo makkelijk over liefdesverdriet gaan. Dat allemaal in een setting van donkere en eenzame straten in een willekeurig stadje in Amerika. De plaat van het jaar door de muziek, de stem en de teksten. Mooier dan deze plaat zijn ze dit jaar niet gemaakt en mocht dat wel zo zijn hoor ik dat graag!!
Youtube: ‘The Oil Rigs At Night‘ ‘He Told Her The City Was Killing Him‘
Spotify: ‘Colfax Avenue‘
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.