De 13 van 2013

Het muziekjaar 2013 zit er op. De jaarlijstjes zijn weer bekend. Vorig jaar maakte ik de 12 van 2012 nu dus de 13 van 2013. In de loop van het jaar stond al snel vast welke albums in mijn jaarlijstje moesten gaan komen. Maar de afgelopen dagen zijn er toch nog wat verschuivingen geweest. Wie dat zijn en waarom lees je hieronder.

De 13 van 2013:

13 High South – Our Way Back Home
High South bestaande uit Marc Copely, Dillon Dixon, Jamey Garner en Kevin Campos zou je kunnen omschrijven als de Eagles 2.0. De muziek is een mix van country, pop en rock muziek. De vergelijking met de Eagles is een logische aangezien deze 4 heren ook meerstemmig kunnen zingen. Het album bevat een mooie mix van ballads en wat meer uptempo nummers, de mondharmonica is op bijna elk nummer aanwezig een instrument waar ik (mits goed bespeeld) een zwak voor heb. Favorieten zijn ‘What About Now’ en ‘One Night At A Time’ een cover van George Strait.

12. Daft Punk – Random Access Memories
‘Get Lucky’ misschien wel het meest gedraaide nummer op de radio wereldwijd. Een wereldhit van de heren van Daft Punk. Het Formule 1 team van Lotus reed tijdens de GP van Monaco rond met sponsoring van en voor dit album. Ook beide heren met hun helmen op waren vaak te zien tijdens de race. Terug naar de muziek ‘Get Lucky’ is een leuk nummer met name door gitaarbaas Nile Rodgers. Een ander mooi nummer vind ik ‘Giorgio By Moroder’ een ode aan een van de grote muziekproducers van het disco tijdperk, Giorgio Moroder.

11. John Fogerty – Wrote A Song For Everyone
Een coverplaat, gebrek aan inspiratie? Nee absoluut niet. Naast 2 nieuwe nummers ‘Mystic Highway’ en ‘Train Of Fools’ een album met Creedence Clearwater Revival klassiekers gegoten in een nieuw jasje en door Fogerty gezongen met verschillende artiesten en bands. Zo doen onder andere de Foo Fighters mee op ‘Fortunate Son’, Bob Seger zingt mee op de klassieker ‘Who’ll Stop The Rain’ en stiekem hoor ik daar ook Segers het ‘Against The Wind’ in met name door het piano spel. De titelsong van deze plaat zingt Fogerty samen met countryheldin Miranda Lambert op zich al een schitterende combinatie maar halverwege het nummer gooit Tom Morello (Rage Against The Machine, Springsteen) er nog een fijn gitaarsausje over. Al met al een mooi tribute album aan het beste werk van Fogerty. het nieuwe nummer ‘Mystic Highway’ smaakt naar meer! Misschien in 2014?

10. Dawes – Stories Don’t End
Deze band heb ik ontdekt via het Springsteen forum, trampslikeus.nl. Dawes ik had nog nooit van ze gehoord op zich niet zo vreemd omdat ze sinds 2011 bestaan. Het album ‘Stories Don’t End’ is een mooie verzameling van folk-rock songs die geïnspireerd lijken door de Californische muziekscene uit de jaren ’60 en’70. Muziek die doet denken aan Neil Young, Jackson Browne en The Byrds. Dat is natuurlijk nooit verkeerd. Ik denk dat we nog veel gaan horen van deze band! Favorieten: ‘Someone Will’,’Hey Lover’ en ‘From The Right Angle’.

9. Steven Wilson – The Raven That Refused to Sing (And Other Stories)
Een lange titel van een plaat met 6 nummers die bij elkaar, bijna de 60 minuten aantikken. Steven Wilson (ex Porcupine Tree) levert een album af met muziek uit de tijd van de progressieve rock ala Pink Floyd, inclusief fluit (waar hoor je dat instrument tegenwoordig nog?) en het Hammond orgel. In het nummer ‘Drive Home’ wordt er een stukje op de akoestische gitaar gespeeld die mij veel doet denken aan het Pink Floyd nummer ‘Hey You’.

 

8. Kurt Vile – Wakin On A Pretty Daze
Mijn zomerplaat van 2013. ‘Wakin On A Pretty Daze’ de titeltrack en opener van dit album duurt maar liefst 9 minuten en 34 seconden. Lang!? Nee, het nummer kabbelt lekker voort en heeft iets dromerigs. De rest van het album gaat door op dezelfde voet. Relaxte muziek voor die mooie lange zomeravonden. Favorieten, naast het openingsnummer, zijn ‘Air Bud’ die zes en een halve minuut duurt en de afsluiter van het album ‘Goldtone’ die dik 10 minuten duurt en door die lengte eindigt het album zoals hij begon kabbelend naar het eind.

7. Josh Ritter – The Beast in Its Tracks
Ritter en zijn vrouw zijn gescheiden. In de geschiedenis van de muziek heeft dat al een aantal mooie platen opgeleverd. Zoals Springsteens ‘Tunnel Of Love’ of ‘Echo’ van Tom Petty & The Heartbreakers. Deze plaat is niet anders alhoewel, de boosheid of bitterheid spat er niet van af. De muziek kabbelt een beetje voort en lijkt terug te gaan naar de jaren 60 folk muziek, denk aan Bob Dylan. Zoals bij het album van Kurt Vile vind ik kabbelende muziek wel fijn. Favorieten zijn ‘New Lover’ en ‘Joy To You Baby’.

6. Nick Cave & The Bad Seeds – Push the Sky Away
Ik had voor het verschijnen van dit album nog nooit van Nick Cave gehoord. Maar dat veranderde door de jaarlijstjes eind vorig jaar. ‘Push The Sky Away’ is een hele mooie sfeer plaat van Nick Cave en zijn Bad Seeds. Een dichtbundel, de teksten zijn prachtig, voorzien van muziek, dat is deze plaat eigenlijk. Cave bezingt op dit album Elvis, het Higgs Bosson deeltje en Miley Cyrus. Dit alles voorzien van prachige begeleidende muziek van The Bad Seeds.  Prijsnummers zijn ‘Jubilee Street’, het vervolg ‘Finishing Jubilee Street’ en het al eerder genoemde ‘Higgs Boson Blues’.

5. Kacey Musgraves – Same Trailer Different Park
Country muziek zoals het bedoeld is of is het meer singer/songwriter muziek? Op dit album staan in ieder geval geen liedjes in de categorie ‘ik hou van jou, ik blijf je trouw’ zoals Taylor Swift ze maakt maar nummers over het dagelijks leven in Texas. Ze beschrijft het wonen in een trailerpark in ‘Merry Go’ Round’ . En over je eigen weg volgen in ‘Follow Your Arrow’ waarin ze een sneer geeft aan de bekrompenheid van de mensen in de small towns van Amerika.
Al met al een hele fijne debuutplaat van Musgraves!

4. Pearl Jam – Lightning Bolt
Een nieuwe Pearl Jam, altijd goed in mijn opinie. Al vonden de meeste mensen dit album wat te soft voor Pearl Jams doen. Misschien schept Pearl Jam die verwachting ook zelf wel afgaande op de eerste 3 nummers waarin vol gas wordt gegeven door Eddie Vedder en zijn mannen. Het vierde nummer ‘Sirens’ is een van mijn favorieten van deze plaat. Een mooie ballad die een beetje lijkt voort te kabbelen maar tegen het einde wordt de akoestische gitaar omgewisseld door een elektrische variant. Wat het nummer weer nieuw leven in blaast om het maar zo te zeggen. Een andere favoriet is het groovende ‘Let The Records Play’. Het nummer ‘Sleeping By Myself’ dat Vedder al eerder opnam voor zijn solo project ‘Ukulele Songs’ uit 2011 hoort ook bij mijn favoriete nummers van deze plaat. Het begin van de plaat was stormachtig en op het laatst keert de rust terug. Eigenlijk een perfecte samenvatting van Pearl Jams disocgrafie. Waar hun debuutplaat ‘Ten’ een echt grunge album was van boze jongens, is Pearl Jam de laatste jaren volwassen geworden. De boosheid is er nog wel maar er is ook tijd voor bezinning. Een van de beste albums die Pearl Jam heeft gemaakt sinds ze zijn begonnen, misschien zelfs wel de beste.

3. Daniël Lohues – Ericana
Een nieuw jaar en dus ook een nieuwe plaat van Lohues. Volgens mij een van de productiefste muzikanten in Nederland. Ericana de titel is een verwijzing naar de muziekstroming Americana en met deze titel doet Lohues deze stroming alle recht. Op ‘Hout Moet’ (2011) en ‘Gunder’ (2012) hoor je stukje bij beetje de muziek voller worden. Eerst waren het alleen akoestische gitaren en een bass, op deze laatste plaat klinkt er in een aantal nummers zelfs een elektrische gitaar. Dan de nummers, zoals we van Lohues gewend zijn, liedjes over het dagelijks leven. Gezongen in de Drentse taal. Hierdoor lijken de liedjes nog dichter bij te komen. Het openingsnummer ‘Onderweg naar Idaho’ is een van de prijsnummers. Een vergelijking met Springsteen’s ‘Thunder Road’ is zeker op zijn plaats bij dit nummer. Al was het maar door de mooie intro van mondharmonica en piano. Maar ook de kenmerkende Lohues humor is weer te vinden op deze plaat. Zoals in het nummer ‘Ik Haal Mij ’n Hond Op’. Of het dromerige ‘Weiteveen’ en ‘Blauwe Lucht’. Maar ook relativerende nummers zoals ‘Wat Nie Kan Is Nog Nooit Gebeurt’ en ‘Allennig Moe’j ’t Ook Kunnen’. Afsluiter ‘Arcadië’ (dik 7 minuten) doet denken aan Pink Floyd. Het mooie van Lohues is dat er dit jaar (2014) weer een album aankomt. Lohues is naast de productiefste liedjesmaker ook nog eens een van de beste en dat laat hij weer zien op deze schitterende plaat.

2. Jason Isbell – Southeastern
Americana zoals Americana bedoelt is. Jason Isbell (ex Drive-by Trucker). Had al een paar solo albums op zijn naam staan. Maar deze is ver uit de beste. Op zijn vorige solo platen speelde hij nog samen met zijn begeleidingsband de 400 Unit. Op deze plaat gaat hij nog meer naar de kant van het Singer-songwriter geluid. Southeastern bevat een aantal schitterende nummers waaronder de opener ‘Cover Me Up’ ‘Traveling Alone’en ‘Flying Over Water’. Het nummer ‘Super 8′ is het meest uptempo/rock nummer van deze plaat. Op zichzelf is het een leuk nummer maar op de plaat valt deze song een beetje uit de toon. Het had niet misstaan op een album van Isbell’s vorige band de Drive-by Truckers. De beste rootsplaat van 2013 en daarmee zeker van een plek in de top 3.

1. Arcade Fire – Reflektor
Mijn album van het jaar. De Canadese dames en heren hebben het weer geflikt. Na het wat tegenvallende ‘The Suburbs’ uit 2010 begeeft Arcade Fire zich nu op de paden van de elektronische en dance muziek. Het openingsnummer is ‘Reflektor’ met direct al een grote verassing, David Bowie zingt mee. De videoclip bij dit nummer is geregiseerd door Anton Corbijn. Het ritme van ‘Reflekor’ wordt doorgetrokken naar het 2de nummer ‘We Exist’. Het vierde nummer ‘Here Comes The Night Time’ heeft een vreselijk begin, snelle drums vreemde gitaargeluiden, tot na 1 minuut de rust terug keert. ‘You Already Know’ is het meest toegankelijke nummer van deze dubbelaar.
Disc 2 opent met ‘Here Comes The Night Time II’. Maar in een veel rustiger tempo als prelude naar de sleutelnummers op deze plaat ‘Awful Sound (Oh Eurydice)’ en ‘It’s Never Over (Oh Orpheus)’. Orpheus en Eurydice (staan ook op de hoes van de plaat)is een van de bekendste mythische liefdesgeschiedenissen. De vreemde eend in de bijt op deze plaat vind ik ‘Porno’. Na het voorgaande duo vind ik dit nummer niet helemaal passen. Het een na laatste nummer ‘Afterlife’ is net als ‘Porno’ iets te veel herhaling voor mijn doen. Het laatste nummer ‘Supersymmetry’ is met een dikke 11 minuten het langste nummer op dit dubbel album. De laatste 5 minuten hadden ze er wel af kunnen halen want daar gebeurt weinig meer. Al met al een hele, hele fijne plaat met een paar kleine zwakke momentjes. Neemt niet weg dat deze plaat, mijn plaat van het jaar 2013 is. Terwijl kijkend naar mijn platenkast ik helemaal niet zo’n fan ben van deze soort muziek. Dus zo goed is deze plaat!

Als je een top 13 maakt vallen er natuurlijk ook albums af die er eigenlijk ook wel in hadden kunnen staan.
Zoals het album van Jacco Gardner – Cabinet of Curiosities een Nederlandse jongen die terug gaat naar de jaren ’60 – ’70 progressieve rock muziek. En wat te denken van de terugkeer van David Bowie met The Next Day. Ineens was de single ‘Where Are We Now’ er sterker nog op zijn verjaardag zette hij dit nummer online. Het album zelf kan ik nog niet echt inkomen.
Het onderstaande rijtje haalde de schifting net niet:
Dave Hause – Devour
Leuke opvolger van zijn debuutplaat maar niet meer dan dat. Favoriete nummer ‘Autismn Vaccin Blues’.
Frank Turner – Tape Deck Heart
Meer van hetzelfde, deze plaat viel mij een beetje tegen. Favoriete nummer ‘We Shall Not Overcome’.
Brad Paisley – Wheelhouse
Iets te gladde pop country muziek maar wel een erg leuk ‘eind van de zomer’ liedje met ‘Beat This Summer’.

In 2013 kwamen er ook een paar fijne live platen uit zoals die van:
The Rolling Stones – Hyde Park Live ze zijn weer aan het touren in 2013 en ook in 2014 hopelijk doen ze Nederland ook aan de komende maanden jaren.
en de gelegheidsband The Horrible Crowes – Live At The Troubadour die hun album ‘Elsie’ uit 2011 intergraal speelden aangevuld met 2 andere nummers ‘Teenange Dream’ en het INXS nummer ‘Never Tear Us Apart.

Het jaar 2013 was een mooi muziek jaar!