The Beatles, the fab four en volgens sommigen het beste wat de muziek ooit heeft voortgebracht, daar valt over te discussiëren natuurlijk. Op 6 februari stonden The Analogues met hun derde theaterconcert in het Amphion in Doetinchem. Na ‘The Magical Mystery Tour’, ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’ beiden uit 1967, was het voor de heren nu tijd voor ‘The Beatles’ oftewel ‘The White Album’ uit 1968. Op YouTube is een mooie documentaire te vinden over de totstandkoming van het vorige theater programma van The Analogues. Hierin wordt ook duidelijk waarom deze band meer is dan een cover band van The Beatles. In vergelijking met veel andere coverbandjes van The Beatles die vooral fysiek op hun lijken pakt deze band het anders aan, door de muziek te laten spreken en als daar dan een bepaald orgeltje uit 1968 voor nodig is, die de Beatles tijdens de opnames van ‘Sgt. Peppers’ hebben gebruikt, moet dat orgel er ook komen om de muziek op de plaat precies na te kunnen spelen. Prachtig om te zien dat de heren van Poppel en Nomden hier zo in op gaan. Terug naar het concert, het optreden vorig jaar in het Amphion viel samen met het concert van de Drive-By Truckers, dus kon ik helaas niet mee. Nu dus wel en ik vond het geweldig. De band was erg goed en heel erg professioneel ook muzikaal was het allemaal dik in orde. Met als hoogtepunten ‘While My Guitar Gently Weeps’, ‘Don’t Pass Me By’ en ‘Helter Skelter’. Omdat The Analogues het album intergraal speelden hoorde daar ook het acht minuten durende ‘Revolution 9’ bij. Dat haalde wat mij betreft wel een beetje de vaart uit de show, al waren de beelden op het scherm mooi gemaakt. De afsluiter van de plaat ‘Good Night’ vond ik erg mooi. Na een groot applaus gingen de gordijnen dicht en werd er voor het gordijn een klein podium gemaakt voor de toegiften met de echte Beatles klassiekers ‘I Want To Hold Your Hand’, ‘I Call Your Name’ en ‘Eight Days A Week’. Gespeeld door alleen de band, maar daarmee was het nog niet afgelopen want er kwam nog een allerlaatste toegift in de vorm van ‘All You Need Is Love’ naast de band kwamen ook de dames en heren van het orkest het podium op om mee te spelen. Dit orkest verzorgde ook de muziek bij de verschillende nummers van ‘The White Album’. Maar na ‘All You Need…’ was het dan toch echt afgelopen. Een schitterend concert van een zeer goede band. Er zijn heel veel coverbandjes in de wereld die de muziek van The Beatles spelen maar The Analogues zijn wat mij betreft meer dan een coverband en beter dan welke andere Beatles band dan ook.

Gaat dat zien! Helaas zijn de concerten rondom ‘The White Album’ al helemaal uitverkocht. Volgend jaar komen ze terug met ‘Abbey Road’ en daar moet ik dan weer bij zijn!

Setlist:
Back in the U.S.S.R./Dear Prudence/Glass Onion/Ob-La-Di, Ob-La-Da/Wild Honey Pie/The Continuing Story of Bungalow Bill/While My Guitar Gently Weeps/Happiness Is a Warm Gun/Martha My Dear/I’m So Tired/Blackbird/Piggies/Rocky Raccoon/Don’t Pass Me By/Why Don’t We Do It in the Road?/I Will/Julia//Birthday/Yer Blues/Mother Nature’s Son/Everybody’s Got Something to Hide Except Me and My Monkey/Sexy Sadie/Helter Skelter/Long, Long, Long/Revolution 1/Honey Pie/Savoy Truffle/Cry Baby Cry/Revolution 9/Good Night///I Want to Hold Your Hand/I Call Your Name/Eight Days a Week//All You Need Is Love

Band:
Bart van Poppel – bass, keys, vocals
Felix Maginn – guitars, vocals
Fred Gehring – drums, vocals
Diederik Nomden – keys, guitars, vocals
Jac Bico – guitars, vocal

Orkest:
Marieke de Bruin – violin
Jacob Plooij – violin
Camilla van der Kooij – viola
Jos Teeken – cello
Allard Robert – french horn, trumpet
Jean Pierre Grannetia – trumpet
Michel Lamers – saxophone, clarinet
Christof May – saxophone, clarinet
Léon Klaasse – percussion

Gezien:
The Analogues
The White Album Tour
06-02-2018. Amphion, Doetinchem, NL