Thijs
En zijn naam is Sturgill Simpson. Een paar jaar terug zag ik Simpson’s naam voorbij komen op Twitter. Nadat ik zijn meest recente album ‘Metamodern Sounds In Country Music’ had gedownload was ik om. Dus al snel kwam het origineel in de kast. Maar net als mijn andere (outlaw) country helden komen die zelden richting Europa. Dus ik hoefde ook niet lang na te denken toen ik de aankondiging zag dat Simpson in augustus van dit jaar naar ’s lands hoofdstad zou komen. Plaats van handeling het mooie Paradiso. Na een leuke dag in Amsterdam met Anouk. Liep ik rond 19 uur in de stromende regen (want ja tradities moeten blijven, volgens mij heeft het elke keer wel geregend als ik naar Amsterdam ging voor een concert in Paradiso) naar de zaal. Eenmaal binnen kaartje gescand en de zaal in daar was het rond kwart over zeven nog erg leeg. Dus maar even terug naar de merchandise stand voor een mooi t-shirt om daarna een plekje te gaan zoeken. Helemaal vooraan aan de rechterkant van het podium. Om half 8 kwamen de dame en heer van de Nederlandse band ‘Belle Of Louisville’ het podium op. Alleen met akoestische gitaar zetten ze een mooie set neer. Met een mix van Americana en country muziek. Na een klein half uurtje zat het voorprogramma erop en kwamen er een aantal roadies het podium op om wat aanpassingen te doen voordat Sturgill Simpson en zijn mannen het podium op kwamen. Maar rond half 9 was het zover, de zaal was op dat moment helemaal vol gelopen met fans. Rondom mij vooral Amerikanen maar ook fans met petjes, shirtjes van Waylon Jennings, Willie Nelson, Johnny Cash en noem al die oude helden van de country muziek maar op. De lichten gingen uit en de band kwam op met Simpson als laatste, nadat er nog even wat gitaren werden gestemd trapte Simpson af met ‘Sitting Here Without You’. Na dit up tempo nummer was het tijd voor het mooie rustige nummer ‘Water In A Well’. Tijdens dit nummer liet Laur Joamets op zijn gitaar zien wat hij allemaal met dit instrument kon. Wat een geweldige gitarist! Na de twee openingsnummers van zijn eerste album, ‘High Top Mountain’, was het tijd voor nieuwer werk van het album ‘Metamodern Sounds In Country Music’ werd ‘Long White Line’ gespeeld. Het nummer werd afgesloten met een schitterend outro waarin vooral Simpson en Joamets soleerden op hun respectievelijk akoestische en elektrische gitaar. Daarna wederom twee nummers van ‘High Top Mountain’, namelijk het schitterende ‘Time After All’ gevolgd door ‘Poor Rambler’ en ‘Voices’. Met ‘Medicine Springs’ werd de eerste cover van de avond gespeeld. Dit nummer is origineel van The Stanley Brothers. Toen was het volgens Simpson tijd voor een beetje bluegrass met ‘A Little Light’. Gevolgd door ‘Living The Dream’, ‘Life Of Sin’ en ‘Some Days’ en de single van zijn laatste plaat ‘Turtles All The Way Down’.
Every time I take a look inside inside that old and fabled book
I’m blinded and reminded of the pain caused by some old man in the sky
Marijuana, LSD, Psilocybin, and DMT
They all changed the way I see
But love’s the only thing that ever saved my life
Opgroeien met de bijbel, dan verslaafd raken en er dan achter komen dat het enige wat hem kan redden de liefde is. Mooi!
Daarna was het tijd voor ‘It Ain’t All Flowers’, met een prachtig einde ronkend en stompend. Waarbij zelfs een deel van het drumstel van het podiumpje viel. Van het een op het andere moment was dat nummer afgelopen en was het tijd voor de ballad ‘The Promise’. Origineel is van de band ‘When In Rome’. Het origineel is totaal anders een soort van europop versie. Het origineel vind ik verschrikkelijk. Nee doe mij maar de rustige voor zien van een country snik versie van Simpson. Wil je toch het origineel luisteren? Dat kan hier. Toen was het tijd voor eigen werk met ‘Railroad Of Sin’. Het volgende nummer ‘Sometimes Wine’ heeft Simpson geschreven voor zijn toenmalige bandje ‘Sunday Valley’. Daarna wederom een cover ditmaal van Lefty Frizzell, ‘I Never Go Around Mirrors’. ‘Just Let Go’ was het laatste eigen nummer van de avond en met ‘Amarillo Highway’ van Terry Allen kwam er een eind aan de hoofdset. We werden bedankt en Simpson herinnerde het publiek nog even dat hij een jaar geleden nog in de kleine zaal stond van Paradiso en nu in een zo op het oog bijna uitverkochte grote zaal. Waar hij trots op was en ons voor bedankte. Simpson zette ‘Have To Be Crazy’ in als eerste nummer van de toegiften. Maar na een paar akkoorden bedacht hij zich. Voor hem stonden de hele avond al twee grote Waylon Jennings fans compleet met jasje en petjes. Waarop hij zei dat hij het volgende nummer voor hun ging spelen. Namelijk ‘Waymore’s Blues’, het origineel natuurlijk van diezelfde Waylon Jennings.
Schitterende versie! Als afsluiter van het concert speelde Simpson nog een cover van The Osborne Brothers, getiteld ‘Listening To The Rain’. Waarop de band en Simpson zelf nog even helemaal los gingen. Met dit nummer kwam helaas wel een eind aan een schitterend concert. Na nog een ‘thank you’ liepen Simpson en zijn mannen van het podium af.
Na het concert nog even nagepraat met mede Springsteen en zeker ook outlaw country muziek fan Matthijs. Nog even langs de merchandise stand om de 2 lp’s mee te nemen en daarna richting de parkeergarage Bysantium. In een van mijn vorige concertverslagen haal ik een boze Duitse vrouw aan toen ze de parkeerrekening zag. Ik moest ook even slikken omdat ik 46 euro mocht aftikken maar na zo’n schitterend concert was dat peanuts. Daarna op naar huis, nog even gestopt bij de grote gele M in Veenendaal voor het welbekende ACMetje (after concert meal). Rond middennacht was ik weer thuis.
Man wat een goed concert. De band was super goed ingespeeld op elkaar. Simpson zelf had er veel zin in en was soms erg onder de indruk van het applaus dat hij kreeg. Mooi om te zien. Was ik al fan van de man na dit concert kan ik niet wachten op zijn nieuwe cd die toch snel een keer moet gaan komen. Zoals de manager van Bruce Springsteen schreef toen hij Springsteen voor het eerst zag optreden: I’ve seen the future of rock ’n roll and his name is Bruce Springsteen. Heb ik en nog 400 anderen de toekomst van de country muziek gezien. Sturgill Simpson.
Setlist:
Sitting Here Without You/Water in a Well/Long White Line/Time After All/Poor Rambler/Voices/Medicine Springs/ Sharecropper’s Son/A Little Light/Living the Dream/Life of Sin/Some Days/Turtles All the Way Down/It Ain’t All Flowers/The Promise/Railroad of Sin/Sometimes Wine/I Never Go Around Mirrors/Just Let Go/Amarillo Highway//Waymore’s Blues/Listening To The Rain
Band:
Sturgill Simpson – vocals, guitar
Laur Joamets – electric & slide guitar
Kevin Black – bass guitar
Jeff Crow – keyboards
Miles Miller – drums, percussion, backing vocals
Gezien:
Sturgill Simpson
Living The Dream Tour 2015
25-08-2015. Paradiso, Amsterdam, NL
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.