Thijs
Het concert van maandag smaakte naar meer en gelukkig had ik ook een kaart voor de tweede avond op dinsdag 15 november. Na fijn geslapen te hebben in het Marriott liep ik na het ontbijt naar buiten onderweg liep ik Jason Isbell en zijn pa tegen het lijf in de lobby. Maar aangezien Isbell de vorige avond had verteld dat zijn pa over was gekomen uit de States hun lekker gelaten. Na een rondje Vondelpark uitgecheckt en naar Concerto gelopen. Daarna via een fijn restaurantje naar Paradiso gelopen om mij in de rij te voegen. Na 2 mooie dagen in Amsterdam, begon het te regenen en gedurende het wachten, ging het ook steeds harder regenen. Maar dat mocht de spreekwoordelijke pret niet drukken want het was gezellig in de rij. Tot een uur of half zeven waren ik en nog iemand de enige Nederlanders in de rij met een paar Duitsers en vooral veel Amerikanen die ook voor deze twee concerten naar Amsterdam waren gevlogen.
Toen het echt hard begon te regen gingen ook de deuren open en kon iedereen naar binnen. Net als de avond er voor verzorgde His Lordship het voorprogramma en dit keer waren de heren wat meer ontspannen. Frontman James Walbourne jutte het publiek op en ook drummer Sonne haalde tijdens zijn liedje weer allerlei capriolen uit, dat vooral het drumstel moest ontgelden. En hun nummer ‘I Am In Amsterdam’ werd deze avond luidkeels meegezongen. Ook mooi was net als de eerste avond het instrumentale eerbetoon aan de pas overleden Jerry Lee Lewis.
Na hun stevige rock ’n roll set was het tijd voor de roadies om het podium op te bouwen en dat ging bijna op identieke wijze als de avond ervoor. Inmiddels was de zaal helemaal vol gestroomd met voor mijn gevoel meer mensen dan de avond ervoor.
De tweede avond van Jason Isbell stond op het punt te beginnen, tijdens het wachten buiten vertelde een van de Amerikanen dat Isbell vaak 2 á 3 nummers veranderd in de setlist als hij meer dan 1 avond speelt in een bepaalde stad. Meer kwam bijna niet voor aldus deze man.
Het concert opende met drie nummers die Isbell en zijn mannen de vorige avond ook hadden gespeeld, gevolgd door ‘Something More Than Free’ 
die de vorige avond niet was gespeeld evenals ‘Super 8’. Met dat laatste nummer was het concert voor mij al geslaagd. Na ‘Overseas’ leek het of Isbell er een setlist wijziging in gooide want in eerste instantie kwam de gitaar roadie van Sadler Vaden het podium op met een akoestische gitaar, maar na wat overleg kwam er al snel een elektrische gitaar tevoorschijn voor de eerste cover van de avond: ‘Little Wing’ van Jimi Hendrix waarbij Isbell en Vaden stevig aan het duelleren waren met hun gitaren. Daarna werd het prachtige ‘Alabama Pines’ gespeeld en ook ‘Last Of My Kind’ was weer een hoogtepunt. ‘Speed Trap Town’ en ‘Tupelo’ waren ook nieuwe nummers op de setlist. Net als de avond ervoor werd de hoofdset afgesloten met ‘Cover Me Up’. Na een paar minuten 
kwamen Sadler Vaden en Jason Isbell het podium weer op voor een ‘front porch’ versie van ‘Tour Of Duty’. Waarna de rest van de band ook het podium weer op kwam voor de uitsmijter van de avond: ‘Oh, Well’ een cover van Fleetwood Mac.
Helaas zat na dit nummer het concert er op en het eerste waar ik aan dacht was de ‘Night 2 rule’ een ‘regel’ die van toepassing is op de concerten van Bruce Springsteen & The E Street Band. Want als The Boss en zijn band twee of meer avonden in een stad spelen blijven er maar een paar nummers van de avond er voor op de setlist staan. De rest wordt ingewisseld voor nieuwe nummers. En in tegenstelling wat er gezegd werd in de rij voor Paradiso, dat Isbell maar vaak drie nummers wijzigt, waren het er nu maar liefst negen.
Al met al waren het twee fantastische concerten! Kan niet wachten op een nieuwe plaat en een bijbehorende tour en misschien is Paradiso wel wat te klein aan het worden voor Jason Isbell and the 400 unit.
His Lordship
Setlist (niet compleet/op volgorde):
I Am In Amsterdam/The Repenter/
Band:
James Walbourne – vocals, guitars
Kristoffer Sonne – vocals, drums
…. – bass, drums
Jason Isbell and the 400 Unit
Setlist:
What’ve I Done to Help/Hope the High Road/24 Frames/Something More Than Free/Super 8/Running With Our Eyes Closed/Overseas/Little Wing/Alabama Pines/Elephant/Be Afraid/Honeysuckle Blue/Last of My Kind/Speed Trap Town/Tupelo/Stockholm/Cover Me Up//Tour of Duty/Oh Well
Band:
Jason Isbell – vocals, guitars
Sadler Vaden – guitars, background vocals
Jimbo Hart – bass, background vocals
Derry DeBorja – keyboards, accordeon, background vocals
Chad Gamble – drums
 |
Gezien: Jason Isbell and the 400 Unit European Tour 2022 Voorprogramma: His Lordship 15-11-2022, Paradiso, Amsterdam, NL |
Linkjes: Website: jasonisbell.com Luisteren: iTunes of Spotify Kopen: Platomania |
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.