Thijs
Eind maart zag ik op internet de aankondiging van een nieuwe cd van Queen met hun nieuwe frontman Paul Rodgers (Bad Company) en een daarbij behorende tour. Frank had ook wel zin om hier heen te gaan dus was het op zaterdag 5 april naar het altijd gezellige Winterswijk voor het postkantoor al daar, en wat was het druk. Niet normaal.
Ik was nummer 2 van de 2. Anne en Nikki waren er ook (zij waren nr. 1). Om de tijd van 7.00 uur tot 10.00 uur door te komen hebben we veel gepraat over allerlei dingen zoals Bruce Springsteen, goede muziek en natuurlijk Queen.
Tegen 10.00 waren we nog steeds de enige bij het postkantoor, dus niks geen gestress, van kan ik kaarten krijgen etc. Het enige wat ons parten kon spelen was een defecte printmachine, maar zoals gewoonlijk in Winterswijk ging het super. Iedereen had de gewenste kaarten maar dat was ook logisch want we waren er maar met zijn drieën.
Toen was het wachten, met eerst het geweldige concert van De Baas Bruce Springsteen in de Arena, daarna was het zomervakantie. Na de zomervakantie weer een aantal weken naar school en toen was het 7 oktober 2008.
We hadden afgesproken dat Frank dinsdag tegen 14.00 uur bij mij zou zijn, maar voordat het 14.00 uur was moest ik eerst nog naar school. Op het programma stond TMO (didactiek etc.) en daarna was het tijd voor 3 uur Geschiedenis. Van een leraar die echt een geschiedenisleraar is, half lang niet gekamt haar, klein brilletje etc. Toen het 13.00 uur was, waren de lessen afgelopen en was het tijd om naar huis te gaan.
Thuisgekomen nog even wat gegeten en nog even RTL-Z gekeken hoe het op de beurzen ging, toen was het inmiddels 14.00 uur. Zoals afgesproken was Frank ook mooi op tijd bij mij, en was het tijd om richting het altijd gezellige Rotterdam te gaan. Bestemming Ahoy’. Bijna op de dag af twee jaar geleden ondernamen we dezelfde reis om naar Springsteen & The Seeger Sessions te gaan kijken (13-10-2006). Maar nu waren we er dus voor Queen + Paul Rodgers.
Aangekomen bij de Ahoy’ de auto op de parkeerplaats gezet (kosten 10 euro maar ja, dat boeit niet op zo’n dag/avond), er stonden nog erg weinig mensen (om 16.00 uur), dus besloten we eerst maar om wat te gaan eten. Dat wilde we eerst net zoals in 2006 bij de Ahoy’ doen in dat complex zit ook een restaurant maar die zat nog dicht. Dan maar naar het winkelcentrum opzoek naar wat te knagen. Na het halve winkelcentrum te hebben doorlopen hadden we de hoop op wat te eten al een beetje opgegeven, totdat we ineens een grote gele M zagen. Dus besloten we om daar maar wat te gaan eten, zo gezegd zo gedaan. Toen we het op hadden liepen we weer rustig naar Ahoy’ maar om 17.00 uur stonden er op het oog nog net zoveel als toen we om 16.00 uur langsliepen. Dus besloten we om nog maar even in het Ahoy’ complex wat te gaan drinken. Frank een cola en ik een Fanta.
Totdat Nikki ineens kwam binnenlopen of wij bij hun in de rij gingen staan, want in hun rij stonden er nog niet zo heel veel. Dat was toch wel een erg aantrekkelijk aanbod, dus nog even snel naar de wc, waar we Queen + Paul Rodgers ook nog even hoorden soundchecken.
Eenmaal buiten mochten we langs een groepje mensen om bij Anne & Nikki te komen. Dat was dus erg goed geregeld. Maar toen was het nog maar 17.30 uur en het zou nog een uur tot anderhalf uur duren voordat de deuren open gingen. Maar die tijd ging erg snel, veel gepraat over goeie muziek, natuurlijk over het concert van Springsteen en wat te verwachten de komende avond. Tegen 18.30 uur gingen de deuren van Ahoy’ open en liepen we (nou liepen, snelwandelen was het meer, of nee laat ik er maar niet omheen draaien we renden gewoon). Om de catwalk heen die in de zaal stond naar de plek waar Brian May ging staan. We stonden vooraan!!!!!
Toen was het wederom wachten tot 20.00 uur want dan zou het concert beginnen, wat gepraat, wat gedronken etc. Tegen 20.00 uur gingen de lampen uit en barstte er een luid gejuich los. Na een intro (je kunt het intro horen op de cd) in The Cosmos. Kwamen de bandleden het podium op, even later stonden we te springen en te zingen op het nummer Tie Your Mother Down. Een erg goede opener!! 
Daarna volgde Fat Bottomed Girls, wat net zoals Tie Your Mother Down al direct goed werd meegezongen door het publiek, en dat gold zeker voor het nummer wat daarna kwam namelijk Another One Bites The Dust. Het nummer wat daarna kwam is een van mijn persoonlijke favorieten namelijk I Want It All, en dan met name de gitaarsolo op het eind, dus wij weer springen haha.
Daarna het liedje met de stofzuiger namelijk I Want To Break Free, wat wederom erg goed werd meegezongen door het aanwezige publiek. Daarna was het tijd voor een echt Queen + Paul Rodgers nummer namelijk C-Lebrity (dat gaat over al die talentenshows van tegenwoordig op tv, en het is niet positief….) Daarna kwam er nog een nummer van de nieuwe cd namelijk Surf’s Up School Is Out, wel een toepasselijk liedje dan met name het laatste stukje van de titel want de School was inderdaad Out. Tijdens die nummer speelde Paul Rodgers ook nog een stukje op een mondharmonica. Na de 2 nieuwe nummers was het tijd voor een solo/akoestisch nummer namelijk Sea Gull van Bad Company (de band waar Rodgers eerst in speelde). Daarmee dus ook een rustpuntje in de show wat toch wel even nodig was na dat gespring en de uitstekende vocale kwaliteiten van ons.
Het akoestische gedeelte van de show was nog niet over want nadat Paul Rodgers klaar was, was het de beurt aan Brian May die inmiddels op een kruk zat aan het eind van de catwalk voor een geweldig mooi kippenvel nummer namelijk Love Of My Life, wat zelfs Brian May tot tranen toe roerde. Daarna was het tijd voor een ‘Dutch Folksong’. Inmiddels was Roger Taylor ook aan de kop van de catwalk gaan zitten met een basdrum. Om het nummer ’39 (de Dutch Folksong) te gaan spelen dit deden ze tot na het eerste refrein waarop May zei dat het beter kon en haalde de band er bij. Hierdoor ontstond een soort Bluegrass muziek. Compleet met accordeon, wat het nummer erg gaaf maakte evenals de grote publieksparticipatie. Na dit liedje was het tijd voor Roger Taylor om zijn kunsten te vertonen, hij begon met zijn drumsticks te trommelen op een elektrische stand-up bass. Waarop hij nummers speelde zoals Under Pressure en Another One Bites The Dust. Daarna was het tijd voor een mooie drumsolo, op een drumstel dat langzaam maar zeker werd opgebouwd. Toen het eenmaal was opgebouwd zong hij het nummer I’m In Love With My Car. Waarmee de rest van de band ook weer het podium betrad. Daarna kwam A Kind Of Magic erg gaaf om die live te horen. Daarna misschien wel het mooiste nummer van de nieuwe cd namelijk Say It’s Not True dat de mannen van Queen geschreven hebben voor Nelson Mandela en de AIDS problematiek in de wereld. Voor de mensen die het niet weten (zijn die er??) de zanger van Queen, Freddy Mercury, overleed aan AIDS.
Daarna was het tijd voor weer een klassieker van Paul Rodgers namelijk Bad Company, het nummer begon rustig maar werd gaan de weg een echte rocker. Daarna was het tijd voor We Believe een nummer van de nieuwe CD.
Na dit nummer was de eer aan Brian May om zijn kunsten op een gitaar te laten zien. Met nummers als Bijou en Last Horizon en vooral die laatste vond ik erg gaaf! Daarna was het tijd voor nog een persoonlijke favoriet namelijk Radio Ga Ga, meteen gevolgd door Crazy Little Thing Called Love waarmee het dak er echt af ging. Toen was het tijd voor een soort te met van rust punt met The Show Must Go On direct gevolgd naar Bohemian Rhapsody, een erg mooie bruggetje. Wat helemaal mooi was dat het begin van Rhapsody werd gespeeld door Freddy himself (jammer genoeg op het scherm, maar erg mooi gedaan!). 
Na Rhapsody was het tijd voor een korte pauze. Het publiek ging nog door met een óle, olie, óle.
Na de pauze was het dus tijd voor de toegiften met meteen een echte sfeermaker (van de nieuwe cd) Cosmos Rockin’ gevolgd door weer een Paul Rodgers nummer namelijk All Right Now, hiermee werd het dus toch wel erg warm, maar gelukkig hadden Anne en Nikki drinken bij zich. Wat ook wel nodig was gezien de warmte van het zingen en springen. Daarna was het tijd voor wat later het slotstuk van de show zou zijn namelijk We Will Rock You, en de hele Ahoy’ deed mee met het klappen in de handen erg mooi om te zien. Sinds jaar en dag volgt na We Will Rock You, We Are The Champions en dat was in Rotterdam niet anders. Hiermee kwam ook een eind aan het concert en na het welbekende Engelse volkslied ‘God Save The Queen’ was het toch jammer genoeg echt afgelopen.
Na het concert nog even gewacht en nog een groepsfoto gemaakt, en nog even gepraat met een van de security mensen (die bij ons uit de buurt kwam namelijk Didam).
Maar daarna werden we toch vriendelijk verzocht om richting de uitgang te lopen. Waar het nog steeds erg druk was, nog even langs de merchandise stand gelopen. En een shirtje gekocht, ik wilde ook nog een tourboek hebben maar die hadden ze niet meer. Ik en nog een paar andere mensen werden doorverwezen naar een andere stand. Maar daar was het zo druk dat het nog wel even duurde. Dus riep er een vrouw zijn hier nog tourboeken hier kregen we reactie op van iemand die zij dat er boven iemand stond die die boeken nog verkocht. Dus langs de beveiliging (die er niet zo blij mee waren) naar boven gelopen en ja hoor daar stond de man, hij was al bezig met inpakken maar hij wilde ons er nog wel een paar verkopen.
Daarna was het richting uitgang en dus ook richting auto. Nog even wat nagepraat en de dames meegeholpen hun auto te zoeken. Daarna richting autobaan, onder het rijden besloten we om nog bij een tankstation te gaan stoppen. Dus na wat gesms over en weer en gebeld te hebben stonden we (Frank & ik) bij een tankstation te wachten en te wachten. Na een klein misverstand, de dames stonden bij het verkeerde tankstation, kwamen ze wat later. Nog even nagepraat over het concert en toen was het toch echt tijd om richting de Achterhoek te rijden. Dus afscheid genomen en afgesproken dat we dit zeker nog een keer zouden gaan doen.
Toen was het op de muziek van Bruce op naar Groenlo, waar we tegen 1.30 uur aan kwamen. Daarna was het snel naar het bed want ik was toch wel erg moe.
Het was een geweldige show, de mannen hadden er erg veel zin in, er werd veel gelachen op het podium. Wat kan die Brian May gitaar spelen zeg, maar dat is denk ik het understatement van het jaar. Veel echte Queen songs zoals Tie Your Mother Down, Kind Of Magic, Radio Ga Ga etc. Het nieuwere werk van de cd sprak mij eerlijk gezegd niet echt aan, maar live klinken die nieuwe nummers ook wel erg goed. Dan met name Cosmos Rockin’ en We Believe.
Als de mannen weer naar Nederland komen, ben ik zeker weer van de partij want dit smaakte echt naar meer!!!
Setlist:
Tie Your Mother Down/Fat Bottomed Girls/Another One Bites The Dust/I Want It All/I Want To Break Free/C-lebrity/Surfs Up… School’s Out/Seagull/Love Of My Life/’39/Roger electric Bass Solo/Drum Solo/I’m In Love With My Car/A Kind Of Magic/Say It’s Not True/Bad Company/We Believe/Guitar Solo/Bijou/Last Horizon/Radio Ga Ga/Crazy Little Thing Called Love/The Show Must Go On/Bohemian RhapsodyCosmos Rockin’/All Right Now/We Will Rock You/We Are The Champions/God Save The Queen
Band:
Paul Rodgers: vocals, harmonica, guitar
Brian May: guitar, vocals
Roger Taylor: drums, vocals
Spike Edney : piano, keyboards, backing vocals
Jamie Moses: guitar, backing vocals
Danny Miranda: bass, backing vocals
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.