Ineens komt er een liedje in je hoofd die daar dan een paar dagen blijft zitten. Deze week viel ‘Wolves’ van Josh Ritter in die categorie. Geen idee waarom, maar ineens was het er. ‘Wolves’ verscheen op het album ‘The Animal Years’ uit 2006. ‘Wolves’ gaat over verlangen naar een ander, een ander leven, een nieuwe start. Over een nieuwe start gesproken, misschien nog dit jaar anders volgend jaar komt Josh Ritter met een nieuw album. Opgenomen met de band van Jason Isbell, The 400 Unit en geproduceerd door diezelfde Jason Isbell. Een album met een van de beste singer songwriters en een van de beste begeleidingsbands van het moment moet wel een fantastisch album gaan opleveren.

At times in the frozen nights I go roaming
In the bed she used to share with me
I wake in the fields with the cold and the lonesome
The moon’s the only face that I see
But I still remember that time when we were dancing
We were dancing to a song that I’d heard
Your face was simple and your hands were naked
I was singing without knowing the words