Concert: Born In Brabant

Zaterdag 12 juni stond concert nummer 3 van het jaar op het programma. In het altijd gezellige ,en volgens de geleerden de meest onveilige stad van Nederland in 2009, Eindhoven. In het stadion van de Philips Sport Vereniging gaf Guus Meeuwis voor het 5de jaar op rij een concert. In 2007 zag ik Guus Meeuwis voor het eerst in dit stadion.
Vorig schooljaar (2008-2009) hadden Eline en ik het er al een paar keer over gehad om naar een concert van Guus Meeuwis te gaan. Maar toen waren we helaas net te laat om kaarten te kopen. Dus toen de voor verkoop voor de concerten in 2010 begon hebben we meteen kaarten besteld. Ellen leek het ook wel erg leuk dus 3 kaarten besteld voor 12 juni 2010.
Op 12 juni na eerst Ellen te hebben opgehaald in de Egg Mountains en daarna via Meddo naar Wenters om Eline op te halen reden we richting het altijd zonnige zuiden. Volgens de tomtom zou het ongeveer 150 km zijn die we in een goede anderhalf uur moesten kunnen overbruggen. Dit had kunnen lukken ware het niet dat een kleine pauze onderweg ook nooit verkeerd is. Dus na een paar broodjes op een parkeerplaats bij de Were ever you go go Texaco dichtbij Oss was het op naar Eindhoven.

Daarna was het nog een klein stukje naar het Philips stadion. Rond vijf uur reden we langs het stadion toen was het even zoeken naar een parkeerplaats die snel was gevonden bij een parkeergarage aan het Fellenoord op de zo bekende steenworp afstand van het stadion. De auto daar neer gezet maar er moest betaalt worden dus op zoek naar een parkeer automaat. Je moest tot 18.00 uur betalen en daarna was het gratis dus dat was goed geregeld. Een hele avond parkeren kostte uiteindelijk 2,70 euro terwijl je bij het Gelredome 10 euro kwijt bent om je auto te mogen parkeren.
Toen was het op zoek naar een eet gelegenheid. Na wat rond gelopen te hebben stonden we ineens voor ingang veld 6 dus zouden we hier wachten en binnen eten halen of niet? Bij de ingang zat een oude stewart met allemaal speldjes op zijn bodywarmer van PSV. Aan hem maar even gevraagd waar het een beetje goed knagen was, dat was bij de kerk waar we al langs waren gereden zou later blijken. Dus na een klein eindje lopen vonden we een snackbar met de legendarische naam ‘De Willem’.

Toen weer terug richting stadion om heel even te wachten wat tegen 18.00 uur gingen de poorten open. Het naar binnen gaan/scannen van de kaarten was niet echt goed georganiseerd, maar toch konden we een erg goede plek bemachtigen net achter de pit dus fijn tegen een hek aanleunen. In het stadion waren de twee sidekicks van Edwin Evers, Rick en Niels plaatjes aan het draaien van Sieneke tot Wolter Kroes om de sfeer erin te krijgen en dat lukte ze aardig. Vooral de mensen op de tribunes moesten het ontgelden want met de camera’s op het veld werd veel ingezoomd. Dan moesten ze de polonaise doen dan hun buurman/vrouw kussen en dat weer doorgeven etc. Om 20.00 uur waren de 2 dj’s klaar en kwam de Achterhoekse band Crystal Dream op het podium om het publiek nog verder op te warmen. Dit deden ze met o.a. Kom Van Dat Dak Af (Peter Koelewijn), Proud Mary (CCR) en Where The Streets Have No Name (U2).
Tegen half negen was er op de videoschermen in het stadion een filmpje te zien waarin Ruben van der Meer en Frank Lammers in mee speelden. Guus kreeg voor zijn jubileum (15 jaar in het vak en 5 jaar in het Philips stadion) van Koningin Beatrix (gespeeld door Sanne Wallis De Vries) een fanfare korps. Na een droom van Meeuwis kwam hij het podium op lopen met een stuk of 5 verschillende fanfare korpsen. Toen begon het concert echt met Proosten. Na een kort welkom en de mededeling dat er een DVD van deze avond werd gemaakt. Begonnen Guus en zijn grote band met onder andere Nooit Te Laat, Ik Ook Van Jou en 1000 kleine Stukjes. Op het laatste nummer speelde Tren van Enckevort mee, de accordeonist van Rowwen Hèze. En als Tren er is dan is de rest van de band er ook en dus werden ze na afloop van 1000 kleine stukjes door Guus voorgesteld want ook hun hadden een jubileum te vieren. Dit jaar zitten de Limburgers 25 jaar in het vak. Na een ingetogen begin van het nummer Bestel Mar ging wat later het dak eraf en vloog het bier door de lucht zoals dat hoort bij Rowwen Hèze. Wel zonde van je geld om eerst een biertje te kopen en het daarna door de lucht te gooien. Daarna werd Limburg (Kwestie van geduld) gespeeld en er vloog nog meer bier door de lucht. Daarna liep iedereen van Rowwen Hèze het podium af behalve bandleider Jack Poels want hij zong met Meeuwis het nummer Jouw Hand. Toen werd Rowwen Hèze bedankt en ging Meeuwis en zijn band verder met de show. Met onder andere Geef Mij Je Angst met Meeuwis op de piano althans zo leek het. Want tegen het eind van het nummer haalde Guus zijn handen van het instrument en toch werd er nog piano gespeeld. Wat later zag je Jan Willem Rozenboom backstage piano spelen. Erg grappig.

Daarna volgden een aantal ‘verzoekjes’ van de mensen van het Philips Stadion want Guus wilde hen bedanken voor de 5 jaar dat hij in het stadion op mocht treden. Toen hij dit vertelde begon de drummer een hele bekende beat te drummen. Plus dat Meeuwis een elektrische gitaar kreeg aangegeven. En toen was het ‘one, two, three’. Born In The USA werd gespeeld van Guus en mijn held Bruce Springsteen! Maar toen was het nog niet gedaan met de covers want ook Rockin’ All Over The World werd gespeeld een klassieker van John Fogerty/CCR. Maar deze versie kwam nog het dichtst in de buurt van de jongens van Status Quo. Op het eind van het nummer stonden alle gitaristen heupwiegend naast elkaar op het podium.

Na dit nummer liep Meeuwis van het podium af en kwam Marco Borsato het podium opgelopen om een aantal liedjes te zingen. Te beginnen met Ik Leef Niet Meer Voor Jou met een mooie saxofoon solo. Na Margarita kwam Meeuwis weer het podium op om samen met Borsato het nummer Schouder Aan Schouder te zingen. Daarna volgden nog een aantal nummers waaronder Mag Ik Dansen. Voorafgaand aan het nummer Brabant van Meeuwis werd het Brabantse volkslied massaal meegezongen door alle Brabo’s in het stadion. Ook het nummer van Oh Sixteen Oh Seventeen over het Leven M’n Het Brabantse Land werd volop meegezongen. Maar de klapper qua meezingen moest nog komen namelijk het nummer Brabant van Guus Meeuwis. Erg mooi om te zien om die echte Brabanders dat nummer zien mee te zingen. Na het Brabant drieluik was het tijd voor Tranen Gelachen, Ik Wil Je, ’t Dondert & Het Bliksemt waar weer volop met bier werd gegooid. Toch is het wel een mooi gezicht om al die bekers door de lucht te zien vliegen. Na het feesten wat het tijd voor en serieus nummer, Laat Mij In Die Waan:

Ik denk nog steeds dat het kan
Iedereen naast elkaar
Soms droom ik ervan
Ik weet niet goed hoe het moet
De sleutel nog niet
Hoe het werkt, wat het doet
Een rotsvast vertrouwen
Ik geloof dat het kan
Om bruggen te bouwen
Soms droom ik ervan
Laat mij in die waan
Laat mij in die waan
Laat mij in die waan

Een mooie boodschap en misschien naar aanleiding van de verkiezingen nog snel even in de setlist gezet?? Daarna volgden Ik Wil Nog Niet Naar Huis (zou Meeuwis ook naar Southside Johnny luisteren want hij heeft een nummer I Don’t Want To Go Home). Bij het nummer Genoten bleven alleen Guus en zijn vaste band over dus de strijkers en de blazers sectie liepen van het podium af. Toen het nummer was afgelopen liepen Meeuwis en de band ook van het podium af.

Om even later weer terug te komen met de reprise van het Jubileumlied op de melodie van Lang Zal Ze Leven. En met ’T Is Een Nacht en Per Spoor kwam er toch echt een einde aan een geweldig concert. Na een paar minuten gewacht te hebben tot de grootste drukte voorbij was/het stadion uit was liepen wij ook rustig richting de uitgang. Toen op naar de auto en met gierende bandjes naar huis. Maar halverwege de rit kwamen we in de file door weg/brug werkzaamheden bij Ewijk. Hier hebben we bijna een uur stapvoets gereden. Naast ons zat een meneer in een auto die iets te veel bier had gedronken en de hele tijd aan het claxonneren was en aandacht wilde van de auto voor ons. Het ging zelfs zover dat hij uit de auto stapte. De bestuurder van de auto waar die man bij in zat was daar niet echt van gediend en riep hem weer in de auto. Na dat we over de brug waren ging de rest van de reis erg voorspoedig en rond 2.30 uur waren we in Winterswijk om Eline naar huis te brengen. Daarna door naar Eibergen om Ellen naar huis te brengen en daarna was het op Born To Run (van die ja) snel naar huis waar ik rond 3.00 aan kwam.

Het was een erg goed concert beter dan het concert in 2007 hier was Meeuwis nog erg statisch met de gedachte ik moet mijn liedjes goed zingen. Maar dat was dit jaar anders hij speelde zelfs op een elektrische gitaar wat ik de man nog nooit eerder heb zien doen. Al met al was het een gaaf concert met veel meezingers en verrassingen in de vorm van o.a. Born In The USA.

Om Meeuwis te quoten: ‘Ik heb genoten’.

Setlist:
Proosten/Ik Ook Van Jou/Uit & Thuis/Dat Komt Door Jou/Nooit Te Laat/1000 Kleine Stukjes
Rowwen Heze:
Bestel Mar/Limburg (Kwestie Van Geduld)/Jouw Hand
Tranen Gelachen/Geef Mij Je Angst/Mag Ik Dansen/Jubileumlied/Stadion Medley (met Born In The U.S.A. & Rockin’ All Over The World)
Marco Borsato:
Ik Leef Niet Meer Voor Jou/Margarita
Schouder Aan Schouder/Branbantse Medley/Brabant/’T Dondert En ‘T Bliksemt/Verliefd Zijn/Ik Wil Je/Ik Wil Nog Niet Naar Huis/Laat Mij In Die Waan/Jubileumlied/Het Is Een Nacht/Per Spoor/Genoten