ThijsNu ik dit typ is het kwart voor 9 lokale tijd (13.45 uur NL tijd)en zit ik op het balkon van ons huis aan de altijd gezellige Costerstraat. De zon is al lekker aan het branden net als gisteren.
Even een terug blik op de dagen na ons avontuur in Matapica. Op 2de paasdag, wat ze hier niet kennen, hebben we na een tip van een van de meiden die we op het eiland hadden ontmoet gebeld met Jopie. Hij verhuurd en serviced voor een mooi bedrag fietsen. Nadat ik hem had gebeld maakten we een afspraak wanneer hij langs zou komen. Dat was rond 16 uur half 5. Dus besloten wij om eerst een stuk te gaan wandelen en de stad te verkennen. Zo zijn we naar de Palmentuin geweest, hebben lang Fort Zelandia gelopen en zijn daarna weer terug gelopen naar huis en dat was maar goed ook. Want geheel tegen de verwachting in kwam Jopie rond 5 over vier al met zijn brommer voorrijden. Hij vroeg of wij mee wilden gaan en belde een taxi voor ons. Een Indonesierer kwam voor rijden. In een hoe kan het ook anders een Toyota.
Ik denk dat wel 95% van de auto’s hier door Toyota is gebouwd. Daarnaast zijn hier nog veel Nissans, een paar Infiniti’s en Isuzu’s. Maar terug naar de taxi na een kort ritje kwamen we in een redelijk sjieke woonwijk aan. In eerste instantie konden we geen fiets verhuur vinden. Maar al snel kwam Jopie naar buiten. Eigenlijk heet hij Pierre. Meteen vertelde hij zijn hele levensverhaal. Hij had jaren in Nederland gewoond maar toen zijn moeder (die in Paramaribo) woonde ernstig ziek werd en korte tijd later overleed is hij hier naar toe gekomen om alles te regelen. En eigenlijk dus niet meer weggegaan.
Daarna liet hij ons de fietsen zien, ik kreeg een mooie ouderwetse Gazelle toegewezen. Na een kleine testrit. ‘Denk aan het linksrijden’ zei Pierre. Wilde ik deze fiets wel huren. Toen mocht ik door lopen naar binnen om samen met de vrouw van Pierre een huurcontract op te stellen. Even later kwamen Rineke en Jildau binnen en die wezen mij op de inmense platencollectie van Pierre. Ik heb nog nooit zoveel LP’s bij elkaar gezien. Van ‘Flamingo Sketches’ van Miles Davis tot een LP met Nederlandse Sinterklaas liedjes en alles wat daar tussen zat. Naast LP’s had hij ook nog heel veel singletjes van begin jaren ’50 tot nu. Erg tof om te zien en hij kon e rook nog mooi over vertellen. Daarnaast kregen wij nog wat te drinken (meloen sap met ijs erg lekker) en een stuk paasbrood. Want ja het was net Pasen geweest. Nadat we dat op hadden gingen we ‘op fietse’ terug naar huis.
Dat links rijden vind ik op dit moment nog steeds erg vreemd en ik moet er ook erg aan wennen. Daarnaast is er van de automobilist weinig respect naar een fietser. In Nederland is de fietser bijna de koning van de weg. Terwijl ze hier fietsers liever kwijt dan rijk zijn. Dus achter elkaar fietsen en goed opletten wat er om je heen gebeurt. De Surinamers fietsen zelf vrij weinig. 90% van de fietsers hier in Suriname zijn bakra’s.
Gisteren zijn we samen met Chicko naar de vreemdelingendienst geweest om onze stempels te halen voor in het visum/paspoort. Daarna hebben we boodschappen gedaan bij de Tulip. De Surinaamse EMTE/AH. Daarna even een siesta omdat het serieus warm was. Misschien wel de warmste dag van de afgelopen dagen. Op maandag regende het zelfs nog even, niet veel maar toch. Het regende. Na onze siesta hebben we onze fietsen gepakt en zijn we naar de Digicel gegaan om een simcard te kopen voor een van onze telefoons. Zodat we in een stuk goedkoper kunnen bellen.
Ons Surinaamse nummer is: +597 (landcode) 7259752
Ik denk wel dat de kosten vanuit Nederland erg hoog zijn.
Vandaag (3 april) is een lekkere rustige dag. Straks komt Jan nog even langs om alles door te spreken en daarna gaan we nog even naar de Cambio euro’s halen voor de huisbaas.
Wat ook leuk is, is dat het Nederlandse kinderprogramma, ‘ Taarten van Abel’ een aflevering heeft gemaakt met een van de kinderen van Nos Kasita. Hier gaan wij stage lopen. Door het kijken van deze aflevering hebben wij een beetje een beeld gekregen van hoe het daar werkt. Maar ook krijgen jullie een beeld van hoe het werkt daar op Nos Kasita.
De aflevering is hier terug te kijken:
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1333728
Dan weer het liedje. Aangezien het grootste deel van dit blogje over het ophalen van de fiets ging. Kan het niet anders dan dat ik het nummer ‘Op Fietse’ van Skik.
Fiets in het Surinaams is baisigri.
