De 25 van 2018: 18. Whitey Morgan and the 78’s – Hard Times And White Lines

Een paar jaren geleden was ik via iTunes, naar Jamey Johnson aan het luisteren. Toen er aan de rechterkant van het scherm een lijstje met aanbevolen artiesten verscheen. Waaronder deze Whitey Morgan met zijn band The 78’s. En als je dan op je live plaat ook nog een nummer van Springsteen covert en de rest van je muziek uit fijne outlaw country bestaat. Dan ben ik fan. Zijn laatste album stamde alweer uit 2015 maar dit jaar is hij terug met zijn band The 78’s afkomstig uit Flint, Michigan. Niet direct een streek zo dicht bij Motown, Detroit waar country bands vandaan komen. Net als Cody Jinks speelde Morgan ook in punk bandjes maar werd op zijn 19de gegrepen door de country muziek. Op het album ‘Hard Times And White Lines’ bezingt Morgan het leven van de hard werkende Amerikaan in Small Town, USA oftewel alle gebieden tussen de metropolen New York aan de oostkust en Los Angeles aan de westkust. Maar de hard werkende Amerikanen waar Morgan over zingt, zitten aan de onder kant van de samenleving, als ze überhaupt nog kunnen werken. Verslaafd aan de drank en/of drugs zoals in het nummer ‘Hard To Get High’ en ze komen s’avonds naar smoezelige kroegjes of motels als de ‘Fiddler’s Inn’, om hun verdriet weg te drinken. Een van de hoogtepunten van het album is ‘Carryin’ On’, een cover van Dale Watson’s ‘Carryin’ On This Way’. Een autobiografisch nummer voor Morgan, zo vertelde hij aan Rolling Stone:

“The first line: ‘good morning fella, you don’t look too good today,’ damn,” “I remember when I turned 40 and that song, it’s really speaking to me right now. Maybe it’s easier for me to pick someone else’s song, where I have already had time to contemplate what it means to me, and how it connects to my life. So that’s definitely something I have been doing recently. I’m thinking more about how the songs make me feel. It feels like he wrote it for me, and that’s the kind of shit I love to play if at all possible.”

‘Hard Times And White Lines’ is wat mij betreft het beste album wat Morgan en zijn mannen tot nu toe hebben uitgebracht.