De 25 van 2016: 20. Paul Cauthen – My Gospel

Paul Cauthen groeide op in Tyler, Texas. Waar zijn opa een bekende muzikant was en een songwriter die onder andere werkte met Buddy Holly en Sonny Curtis. Opa Cauthen leerde Paul en zijn 2 zussen te zingen.
“He threw us all in the bathtub because it sounded really good in there.” Op de zondag en woensdagavonden was Cauthen te vinden in de lokale kerk om daar in het kerkkoor te zingen. Toen zijn opa overleed was Cauthen, 10 jaar oud en erg verdrietig. Zelfs zo verdrietig dat hij stopte met het spelen van gitaar. “It made me too sad”. Maar oma Cauthen wilde hem weer aan het gitaarspelen krijgen en gaf de Gibson ’58 gitaar van zijn overleden opa. Maar dat niet alleen ze gaf hem ook de LP ‘Red Headed Stranger’ van Willie Nelson. Ze vertelde: “learn every bit of Willie’s licks. Then you’ll be a guitar player.” Later gaf ze Paul ook nog albums van Elvis Presley, The Everly Brothers, Roy Orbison en Waylon Jennings. En vooral die laatste Waylon Jennings hoor ik veel terug op de plaat ‘My Gospel’. Dat begint al bij opener ‘Still Drivin’ waar Cauthen zijn mooie diepe bariton stem laat horen. Het album bestaat uit mooie ballads over mensen die vastbesloten zijn om hun bittere verleden achter zich te laten en op zoek te gaan naar een betere toekomst.
Zoals Cauthen het zelf zei tijdens een interview:

“On this album, I wanted to push a message that tells people that life’s short. Love the ones you’re with. Just take any opportunity to run with it––don’t think twice.”

Muzikaal is het ook allemaal goed voor elkaar en is het bij sommige nummers meer gospel dan country. In iTunes staat bij genre alternatieve country, folk, gospel. Dit album kun je niet in een categorie stoppen. Een hele fijne debuut plaat van een man waar we hopelijk nog veel van gaan horen!