Concert: Speedway At Amsterdam

In 2009 bracht Mark Knopfler zijn 7de solo album uit met de titel Get Lucky. Een paar weken later werd er ook een wereldtour aangekondigd. Tijdens die tour zou hij op 28, 29 en 30 juni Nederland vereren met 3 concerten. Op 11 september van het jaar 2009 begon de voorverkoop dus meteen kaarten besteld voor de 28ste juni.

Frank en ik hadden afgesproken om rond 15.00 uur richting Amsterdam te gaan het was erg warm maar gelukkig had de automobiel van Frank airco dus dat scheelde alweer. De drukte op de weg viel ook erg mee omdat er een bepaald elftal met oranje shirtjes moest spelen. Dus om 16.00 uur stond de radio op Radio 1 voor het radio commentaar van Jack van Gelder en Bas Ticheler. Rond 17.00 uur reden we de parkeergarage onder de Bijlmer Bier Hal in. Toen was het op zoek naar een eet tentje maar dat werd een deceptie. Want in elk café zat het tot de spreekwoordelijk nok vol met voetbalfans. Dus uit pure noot besloten we maar wat te eten bij de Febo en de naast gelegen broodjesbar van Bakerstreet. Ondertussen werden we aan alle kanten ‘aangevallen’ door duiven, spreeuwen en een zee meeuw. De ene vogel nog lelijker dan de andere. Het uitschot in de vogel samenleving. En maar schooieren dat vleugeltuig. Hier moet Wilders is wat aan gaan doen…

Tegen half zeven liepen we naar de ingang van de Heineken Music Hall omdat er wat beweging in kwam. En even later gingen de deuren open en werden de kaarten gescand. Toen was het opzoek naar een mooie plaats die vonden we direct voor het mengpaneel want voor het podium was het al helemaal vol en ook de tribune was bijna helemaal bezet. Dus dit was wat dat betreft de beste optie.

Daarna was het wachten tot dat de lichten uitgingen en Mark Knopfler met zijn band het podium opkwamen. Net daarvoor kwam de opper roadie het podium op om te zeggen dat Knopfler en zijn band niet zaten te wachten op al die flitsen van de foto camera’s/telefoons. Of we dat dus niet wilden doen. Dus vandaar dat er geen foto’s zijn bij dit concertverslag.

Even later gingen de lampen uit en kwamen Knopfler en zijn band het podium op en met een kort hello begon het eerste nummer van het nieuwe album Get Lucky getiteld Border Reiver. Daarna volgde What It Is. Halverwege het nummer was alleen Knopfler op zijn gitaar aan het spelen en wat doet de helft van het publiek, men gaat mee klappen waardoor je de solo van Knopfler niet goed meer kon horen. Het volgende nummer was het mooie Sailing To Philadelphia in rustige uitvoering wat het nummer indrukwekkender maakte. Daarna volgde Coyote aan het eind van dit nummer vertelde Knopfler waarom hij op een stoel zat. Hij had zijn rug bezeerd en moest van de dokter zitten. Nu had hij geen last meer van zijn rug maar hij vond de stoel gewoon fijn zitten. Dus besloot hij de stoel maar te behouden. Na de uitleg van de stoel ging het concert weer verder met Prairie Wedding. Gevolgd door Hill Farmer’s Blues met erg mooi bass spel want de bassist Glenn Wore bespeelde de bass of het een gitaar was. Waardoor het nummer een extra dimensie kreeg.

Daarna een Dire Straits klassieker (Knopfler was de front man van de Dire Straits red.) namelijk een van mijn favorieten Romeo And Juliet. Dit nummer staat op de plaat Making Movies op deze plaat bespeelt Roy ‘The Proffesor’ Bittan (van Springsteen’s E Street Band) de piano/keyboards. Na deze klassieker volgde nog een echte Dire Straits klassieker met Sultans Of Swing. Een paar bandleden nam tijdens dit nummer even pauze waardoor alleen de gitaar van Knopfler en Richard Bennet de bass van Glenn Wore en de drums van Danny Cummings. Hierdoor leek het weer even op een echt Dire Straits concert.
Achter het podium verscheen tijdens dit nummer een scherm waardoor je tijdens de solo van Knopfler precies kon zien hoe hij die solo speelde met een camera op zijn gitaar. Dichter bij dan dat kom je niet tijdens een concert dus erg gaaf om te zien! Daarna volgde Done With Bonaparte, Marbletown die wat mij betreft iets te lang door ging een nummer met een Iers sausje dus veel viool en dwarsfluit. Dit nummer werd gevolgd door Donegan’s Gone hierdoor kwam er weer iets meer vaart in het concert. Een van de hoogtepunten volgende met Speedway At Nazareth een nummer geïnspireerd door het CART (CART was de Amerikaanse tegenhanger van de Formule 1, tegenwoordig is deze klasse samen gegaan met de IndyCar series)seizoen 2001.

Na dit nummer volgde nog een Dire Straits klassieker Telegraph Road het nummer duurde maar liefst een kwartier. Met erg goed gitaarspel van Knopfler een geweldig nummer! Daarna hadden de bandleden even pauze want de opper roadie kwam het podium op met een treetje bier (zal wel een sponsor verplichting zijn geweest). Na de korte pauze volgde het meesterlijke Brothers In Arms (ook van de Dire Straits) en ook hier begonnen sommige mensen op een gegeven moment mee te klappen terwijl dit toch niet echt een klap nummer is…. Kippenvel nummer met op het eind een erg mooie hammond orgel solo. En had ik al gezegd dat Knopfler ook tijdens dit nummer excelleerde op zijn fender? Bij deze dus.
Toen was het tijd voor nog een persoonlijke favoriet van het Dire Straits tijdperk namelijk So Far Away. Na afloop van dit nummer liep de band het podium af en het leek er even op dat dit het einde van de show zou gaan zijn. Maar even later kwamen de mannen toch weer het podium op voor een toegift in de vorm van Piper To The End. Een toepasselijk nummer om het einde van dit geweldige concert mee in te luiden.

Na afloop liep Frank richting de merchandise stand en ik richting de stand van Simfy Live. Voor 25 euro kreeg je een USB stick van 1GB met het complete concert van die avond erop. Een erg goede deal dus. En een mooi aandenken aan een erg gaaf concert! Rond 22.30 uur zaten we in de auto richting de Achterhoek waar we rond middernacht aankwamen.

Een erg goed concert met 5 nummers uit het Dire Straits tijdperk, persoonlijke favorieten en toekomstige favorieten. Ondanks dat er maar 16 nummer zijn gespeeld voelde het niet zo dat Knopfler haast had of geen zin had om te spelen (tijdens deze tour speelt hij niet meer dan 16 nummers sommige concerten, als je op de setlisten afgaat kwamen er helemaal bekaaid vanaf met maar 14 nummers). O ja het Nederlands elftal won met 2-1 van Slowakije en mogen nu aantreden tegen Brazilië.

Setlist:
Border Reiver/What It Is/Sailing To Philadelphia/Coyote/Prairie Wedding/Hill Farmer’s Blues/Romeo And Juliet*/Sultans Of Swing*/Done With Bonaparte/Marbletown/Donegan’s Gone/Speedway At Nazareth/Telegraph Road*/Brothers In Arms*/So Far Away*/Piper To The End
*= Dire Straits

Band:
Mark Knopfler: guitar
Richard Bennett: guitars
Danny Cummings: drums
Guy Fletcher: keyboards, guitars, background vocals
John McCusker: violin, whistle
Matt Rollings: keyboards, accordion
Glenn Wore: bass