Concert: Daniël Lohues, Amphion Doetinchem: “Mooie verhalen van Lohues”

Een aantal maanden geleden zag ik op de website van Daniël Lohues dat hij begin maart 2010 het laatste deel van het Allennig vierluik uit zou gaan brengen. Na de winter, de lente, de zomer was het ditmaal de beurt aan de herfst.
Om het laatste deel te promoten zou er net als bij de voorgaande Allennig’s een theatertour komen. Hij zou op 3 maart in het Amphion te Doetinchem optreden. Dus kaarten besteld en maar weer wachten.

Rond 19.00 uur vertrokken we uit Groenlo en een half uur later hadden we (mijn moeder en ik) de auto geparkeerd bij het Amphion. In de hal van de schouwburg stond ook nog een stand waar je cd’s kon kopen van Lohues en daar verkochten ze ook de nieuwe plaat Allennig IV dus die meteen maar even gekocht.
We konden meteen de zaal in lopen we zaten op rij 21 stoel 14 en 16.
Na even wachten gingen de lampen uit en kwam Daniël Lohues het podium, dat volstond met gitaren een piano en en traporgel, op. Hij pakte een van zijn gitaren en begon het nummer Mistig, Kaold & Stille te spelen afkomstig van Allennig IV.

De toon voor de avond was gezet. Lohues zette zijn gitaar weg, pakte de mondharmonica en ging achter de piano zitten voor het nummer: Elk Mens Die Hef Zich ’N Kruus Te Dragen. De titel spreekt voor zich, iedereen heeft wel iets dat hij of zij met zich mee moet dragen. Na dit nummer liep Lohues naar het midden van het podium en met een kort maar krachtig: Moi, begroette hij de zaal. Daarna vertelde hij dat er in het oosten van Nederland veel gerelativeerd wordt. Waarmee hij de Skik klassieker ’T Giet Zoals ’T Giet in, die hij speelde op gitaar.
Daarna speelde hij het mooie Kom Nou Mar Naor Huus voorafgaand vertelde hij over de tijd dat hij in Utrecht woonde. Dat hij als straatmuzikant wat probeerde te verdienen. Totdat een winkelier hem vroeg of hij op de stille heide kende. Waarop Lohues tegen ons zei: Hoe wist die man dat ik uit Drente kwam. Lohues vertelde de man dat hij het nummer wel kende. Waarop de winkelier hem 10 euro gaf en zei ga er maar heen.
Daarna vertelde hij over zijn woonplaats in Drente, Erica. Hij had een hekel aan het geroddel en aan een programma op tv waarvan hij de titel niet de noemde maar iedereen wist welk programma dat was (RTL Boulevard). Als hij wat wilde weten ging hij naar de knipschere in Erica. De knipschere is een kapperszaak waar alles verteld werd wat er gebeurde in het dorp. Lohues vertelde dat als je wilde weten hoe het met je relatie was dat je daar heen moest gaan en dan konden ze het je zo vertellen.
Toen hij pas geleden in Amerika was, was hij in een kroeg wat gaan drinken. De mensen daar keken hem aan met een gezicht van wat moet jij hier. Later hoorde hij in een hotelkamer een liedje van Miranda Lambert met als titel Famous In A Small Town. Lohues bewerkte en vertaalde dit nummer naar: Op ’n Dorp Is Iederiene ’n Beroemdheid.

Ze zeggen vaak ’t leben is veul beter
In de spolight van ’t sterrendom
Mar hier op ’t dorp stao’j ok zo wel in de aandacht
Daor huu’j nie veur op tv te kommen.

Daarna vertelde Lohues dat hij vroeger vaak met Playmobil speelde en dan vooral met cowboys en indiaans (zoals hij dat zo mooi zei). Met die poppetjes speelde hij dan de veldslag na tussen de indianen en de mensen van de Union. Zijn dekbed was dan de prairie en hij had een saloon waar de cowboys zaten en een totempaal etc.
Dit verhaal zou hij tegen het einde van het optreden nog herhalen maar dan in plaats van de indianen de drenten en de mensen van de Union was de Utrechtse Bisschop Wilbrand van Oldenburg. Meer info over de Drents Friese oorlog vind je hier.
Daarna volgende nog o.a. Niet Alle Dwalers Bennen Verdwaald en Mecanicien In Den Vrumde. Twee erg mooie nummers met de eerste een waarheid waar je u tegen zegt en de tweede een erg mooi waar gebeurt verhaal over een Mecanicien uit Zuidwolde. Die na een avond stappen een jongeman doodgereden had en daarom werd hij veroordeeld voor 30 jaar celstraf. Meer daarover vind je hier.

Het laatste nummer voor de pauze was een van mijn favorieten uit het vierluik Allennig namelijk Hier Kom Ik Weg.
Na de pauze kwam Lohues het podium weer oplopen en pakte zijn Mandoline en begon met het nummer Hoe Diep De Wortels Ok Gaon.
Daarna vertelde hij een verhaal over zijn eerste mandoline hij had gehoopt dat hij die van zijn ouders zou krijgen maar hij kreeg hem van Sinterklaas. Voor zijn verjaardag kreeg hij een mooie koffer voor zijn mandoline. Zijn moeder had die koffer versiert met 5 ballonen omdat hij oud was geworden. Ook nam hij een traktatie mee: droge worst, een blokkie kaas en zilversiepeltjes vooral dat laatste moesten we erg om lachen. Waarop Lohues vroeg of wij dat kenden, er werd massaal ja geroepen.
Eenmaal op school werd er voor hem gezongen en vroeg de leraares wat hij het liefste wilde doen. Op zijn mandoline spelen, dat mocht niet van de juffrouw want de andere kinderen konden daar niet mee spelen. Dat hoefde ook niet van Lohues de andere kinderen konden dan net zo gaan zitten als dat wij (de zaal) op dat moment zaten. Het mocht echt niet van de juffrouw waarop Lohues het warm onder de voeten kreeg (lees als boos werd). Hij werd helemaal boos toen een van zijn ballonen knapte. Hij wilde de juffrouw gaan slaan maar wist zich nog net te beheersen.
En zo vertelde hij die avond nog veel meer verhalen, over zijn jeugd. Eten bij opa en oma op de boerderij, maar dan moest wel eerst de groente van het land gehaald worden. Als je het eten op had werd de yoghurt zo in je bord met restjes aardappelen gekiept. Waarna hij het nummer Zo Giet Dat Hier speelde.
Daarna vertelde hij over zijn ontmoeting met de Koningin die naar Drente zou komen maar door de MKZ crisis ging dat niet door waarop Lohues besloot dan maar een nummer voor haar te schrijven met de titel Beste Koningin. De Koningin werd dit verteld waarop ze Lohues uitnodigde om op een festival op te gaan treden.

Na dit verhaal speelde hij Angst Is Mar Veur Eben, Spiet Is Voor Altied. Wat later ging hij achter zijn traporgel zitten en speelde het nummer Hoeveul Be’j Neudig. Daarna volgde een van mijn favoriete liedjes van het Allennig vierluik namelijk Annelie. Daarna pakte hij een andere gitaar die hij even moest stemmen. Hij vermelde nog even dat het belangrijk was om te stemmen als verwijzing naar de gemeenteraadsverkiezingen van die dag. Ook gaf hij nog een sneer aan Geert Wilders maar zonder zijn naam te noemen, maar iedereen wist wie hij bedoelde. Toen de gitaar gestemd was volgde Allennig wat een extend outro kreeg wat kan Lohues gitaar spelen erg gaaf!
Daarna bedankte hij het publiek en liep van het podium af. Even later kwam hij weer op en bedankte hij nogmaals het publiek, zijn technische mensen en de werknemers van het Amphion. Waarop hij ons vroeg of hij nog wat mocht spelen. Tuurlijk mocht dat hij deed zijn mondharmonica om pakte een gitaar en begon wat te spelen dat later overging in Op Fietse!!!!
Mijn favoriete Skik nummer allertijden. Enige jammere eraan was dat een paar mensen dachten dat het nu feest was en begonnen hard mee te klappen. Maar dit hield gelukkig snel op. Lohues liet ons nog wel een keer het refrein zingen:

wie döt mij wat, wie döt mij wat
wie döt mij wat vandage ‘k
heb de banden vol met wind
nee ik heb ja niks te klagen
wie döt mij wat, wie döt mij wat
wie döt mij wat vandage
‘k zol haost zeggen, jao het mag wel zo

Als allerlaatste nummer speelde hij Baat Bij Muziek wat eigenlijk de hele avond samenvatte, het maakt niet uit wie je bent of wat je doet een ding verbind ons allemaal en dat is muziek:

De iene hef baat bij ‘n borrel of twee
De ander hef baat bij mooi weer
Mar ien ding is bij elk mens geliek
We hebben allemaol baat bij muziek

Muziek met gitaarn of met ‘n orkest
Muziek van de toekomst,
muziek die is west
Griffemeerd, Communist,
Rooms Katholiek
We hebben allemaol baat bij muziek

Duidelijk toch, daarna kwamen de bloemen en met een paar buigingen en met de tekst ‘Good Goan’ liep Lohues van het podium af en zat het concert er helaas op. Maar wat een gaaf concert ik vind het erg jammer dat dit de laatste tour was over Allennig. De verhalen die hij vertelde soms tegen cabaret aan, sloten goed aan bij de nummers die hij zong. Als Lohues ooit nog weer een keer een theatertour doet ben ik er zeker bij.

Setlist:
Mistig, Koald & Stille/Elk Mens Die Hef Zich ’N Kruus Te Dragen/’t Giet Zoas ’t Giet/Kom Nou Mar Noar Huus/Op ’n Dorp Is Iederene ’n Beroemdheid/Waorum Kan Dat Nou Nooit ‘S Gewoon/Wachten op ’n hittegolf/Niet Alle Dwalers Bennen Verdwaald/Mecanicien In Den Vrumde/Hak Mar een gitaar/Hier Kom Ik Weg/Hoe Diep De Wortels Ok Goan/Zo Giet Dat Hier/Beste Konigin/Angst Is Mar Veur Eben, Spiet Is Veur Altied/Hoeveul Be’j Neudig/Annelie/Allennig/Op Fietse/Baat Bij Muziek
setlist is niet op volgorde/compleet