Bruce Springsteen sinds de zomer van 2002 begon ik mij steeds meer te interesseren voor de muziek van The Boss. Om onverklaarbare redenen sloeg ik de Kuip concerten in 2003 over en ook de solo tour in 2005 was ik niet bij. Deels omdat ik er alleen heen moest en weinig anderen kende die de muziek van Springsteen goed vonden. Toen begin 2006 bekend werd dat Springsteen met een nieuw album plus bijbehorende tour zou komen. Moest en zou ik naar een concert gaan. Na de soloplaat ‘Devils & Dust’ in 2005 volgde er in 2006 een plaat met folk nummers, getiteld: ‘We Shall Overcome: The Seeger Sessions’. De plaat vond ik leuk met al die opzwepende folkmuziek. Nu alleen nog aan een kaart zien te komen. Hoe moet dat, ik was tot dat concert nog nooit naar een concert geweest, dus toen opzoek gegaan naar informatie. Al snel kwam ik terecht op het Nederlandse Bruce Springsteen forum, Trampslikeus.nl.

Op deze site stonden allemaal topics over hoe het kopen van kaarten verliep. Wachten voor het postkantoor etc. Wanneer de voorverkoop voor het concert, van Bruce Springsteen & The Seeger Sessions Band in de Heineken Music Hall, was weet ik niet meer precies maar het zal in februari of maart zijn geweest. Dus koud gelukkig had ik een oud visstoeltje mee om op te zitten tijdens het wachten. Rond 6 uur op een zaterdagochtend richting Winterswijk gegaan om een kaart te scoren.

Toen ik bij het postkantoor in Winterswijk aankwam zo rond een uur of 6 was het al gezellig druk. Er waren toen ongeveer 5 tot 10 man aanwezig. Naarmate de klok richting 10 uur kroop werd het steeds drukker. Om 9 uur mochten we naar binnen om daar te wachten. Ook werden toen de hoeveelheid kaarten per persoon opgenomen zodat deze om 10 uur direct konden worden uitgeprint. Hoewel het concert binnen het kwartier was uitverkocht liep ik opgelucht naar buiten met een kaart voor mijn eerste Bruce Springsteen concert.

Het concert vond plaats op 16 mei 2006 de ochtend moest ik nog naar school maar mijn gedachten waren al bij het concert van die avond. Nadat ik de laatste 2 lesuren had geskipt was ik al snel onderweg richting de hoofdstad. Rond 15 uur reed ik Amsterdam binnen. Nadat ik de auto had geparkeerd in een parkeergarage liep ik met de trap omhoog. Ik liep de deur uit en stond toen al in de rij voor de Heineken Music Hall. Ik besloot om eerst wat te gaan eten bij de Febo. Daarna weer snel terug in de rij om te wachten totdat de deuren opengingen.

Om 17 uur kwam er beweging in de rij omdat de voorste mensen gingen staan. Toch zou het nog een uurtje duren voordat iedereen naar binnen mocht. Om 18 uur gingen de deuren open en konden we naar binnen. Mijn kaart werd gescand en ik zag de merchandise stand. Dus besloot ik eerst, groentje als ik was, een shirtje te kopen en het tourboek. Terwijl achter mij mensen de zaal in liepen besloot ik ook nog eens om even te gaan toiletteren. Achteraf domme keuzes want toen ik de zaal in liep werd de pit net gesloten dus stond ik op de tweede rij van de EHBO ring.

Al snel was het 20 uur en liep de grote Seeger Sessions Band het podium op als laatste kwam Springsteen het podium op gelopen. Daar was hij dan mijn held na vier jaar zag ik hem dan eindelijk live. Met een kort ‘Hallo Amsterdam, hallo Nederland’ begon mijn eerste Springsteen concert met ‘O, Mary Don’t You Weep. Na dit nummer vroeg Springsteen het volgende: Alles Kits? Hij vond het fijn om weer in Amsterdam te spelen. De laatste keer was toch al zo’n kleine 30 jaar geleden i 1975 in de RAI tijdens de Born To Run Tour. Daarna telde Springsteen af en werd ‘John Henry’ gespeeld. Gevolgd door Springsteens eigen ‘Johnny 99’. ‘Old Dan Tucker’ werd ingeleid als een 150 jaar oude Bob Dylan song. Dit nummer werd gevolgd door ‘Eyes On The Prize’ en ‘Jesse James’. Springsteens eigen nummer ‘Cadillac Ranch’ werd gemixt met stukjes van het nummer ‘Mystery Train’. Het volgende nummer ‘Long Black Veil’werd opgedragen aan Patti Scialfa die niet aanwezig was tijdens het concert. ‘Erie Canal’ werd ingeleid met lesje geschiedenis: “Alright, this is a work song this is, probably one of the few love songs ever written to a mule, but mules were really, really important just a little while before this song was written, this was , when they carted freight up and down the Erie Canal in upstate New York and, main route, main way of getting goods to market, it was written in 1905, which is about sixty years after, I guess, after this would have taken place, by a guy named Thomas Allen, was originally called ´Low Bridge, Everybody Down”. Daarna werden: ‘My Oklahoma Home’ en het Ierse oorlogslied ‘Mrs. McGrath’ gespeeld. Springsteen leidde het volgende nummer op deze wijze in:

“Our first show was in New Orleans at the New Orleans Jazz and Heritage Festival and it´s hard to explain what New Orleans is like now, half of the population of the city is gone. 80 percent of the city was, had terrible destruction, there´s, you go and you´ll see thousands of wrecked cars, houses on top of cars, cars on top of houses for miles and miles and miles, waterline on all the buildings this high. For any musician, it´s a sacred city, it´s the mother city of American music, all the music came from here, landed in a big pot, melted and got stirred up and turned into jazz and blues and rock and roll music, every musician owes a debt to the city of New Orleans in the States so, this was a song by a fellow named Blind Alfred Reed, he, he wrote this at the beginning of the Great Depression in America and I kept the first verse and I wrote three more in honor of, our President´s trip to New Orleans where he managed to gut the only agency that would help American citizens in times of extreme distress, through political cronyism and playing politics with people´s lives but right now that´s just all in a day´s work in the United States (chuckles) this is ´How Can a Poor Man Stand Such Times and Live?”

‘How Can A Poor Man Stand Such Times And Live?’ is een aanklacht tegen de regering Bush en andere overheden over de nasleep van Orkaan Katrina die New Orleans en omringende plaatsen grote schade toebracht. Daarna was het tijd voor feest met ‘Jacob’s Ladder’ gevolgd door “I guess one of the most important political protest songs of all-time, it´s still sung all over the world wherever people are struggling in a fight”. Een mooie versie van ‘We Shall Overcome’. Daarna was het tijd voor een swingende versie van ‘Open All Night’ gevolgd door nog een meezinger van formaat ‘Pay Me My Money Down’ tegen het eind van het nummer liepen alle muzikanten van het podium af behalve tuba speler Art Baron en drummer Larry Eagle. Maar ook hun werden op een gegeven moment door Springsteen van het podium gehaald. Niet veel later kwam Springsteen het podium weer op en als echte dirigent bracht hij het door het publiek doorgezongen refrein naar een eind. ‘My City Of Ruins’ bracht de zaal weer in een rustige stemming. Maar met ‘Ramrod’ veranderde de HMH weer in een kolkende menigte. Dat werd voortgezet met ‘You Can Look (But You Better Not Touch)’. Daarna werden we bedankt voor de support van dit album, omdat het een niet alledaags album is geworden. “Thank you, thank you, Nederlands thank you. I wanna thank everyone for coming out to the show tonight, thank you so much, I always say we´ve been coming here a very long time, here in Amsterdam in ´75 at the RAI, the RAI yes, you were all there, I´m sure! I myself hadn´t been born yet, it was an incredible show, I did it before I was born, it was unbelievable how I did that but, once again we thank you, I thank you for your support of my music and, and for, you´re adventurous, you come out and see wherever the, the path is taking me so I thank you for that, for your support”.

Daarna werd de band voorgesteld voorafgaand aan ‘When The Saints Go Marching In’ met hoofdrollen voor Marc Thompson die samen met Springsteen dit nummer zong en Curt Ramm op trompet. Daarna liep de band naar voren om ons te bedanken en liepen ze van het podium af. Maar al snel kwamen ze terug voor de toegift ‘Buffalo Gals’. Met dit nummer kwam er na twee en een half uur toch echt een eind aan mijn eerste Springsteen concert. Het was geweldig!

Nog even gewacht tot de grootste drukte weg was en toen richting de parkeergarage. Om terug te gaan naar huis. Ondanks dat ik alleen naar het concert toe moest was het een ware beleving. De dagen erna kon ik over weinig anders praten dan dit concert. In de herfst kwam Springsteen naar Rotterdam voor een tweede concert van deze tour. Toen had ik Frank inmiddels zo gek gekregen om mee te gaan.

Dit was een beschrijving van mijn eerste concert. Voor de verhalen van Springsteen heb ik gebruik gemaakt van de website Brucebase.

Setlist:
Oh Mary Don’t You Weep/John Henry/Johnny 99/Old Dan Tucker/Eyes On The Prize/Jesse James/Cadillac Ranch (with Mystery Train)/Long Black Veil/Erie Canal/My Oklahoma Home/Mrs. McGrath/How Can A Poor Man Stand Such Times And Live?/Jacob’s Ladder/We Shall Overcome/Open All Night/Pay Me My Money Down/My City Of Ruins/Ramrod/You Can Look (But You Better Not Touch)/When The Saints Go Marching In//Buffalo Gals

Band:
Bruce Springsteen – lead vocals, acoustic guitar, occasional harmonica
Marc Thompson – acoustic guitar, background vocals, some featured lead vocals
Frank Bruno – acoustic guitar, occasional drums and washboard
Soozie Tyrell – violin, background vocals
Sam Bardfeld – violin
Greg Liszt – banjo
Marty Rifkin – pedal steel guitar
Charles Giordano – accordion, piano, organ
Jeremy Chatzky – upright bass, occasional electric bass
Larry Eagle – drums
Lisa Lowell – background vocals
Curtis King – background vocals
Cindy Mizelle – background vocals
Art Baron – tuba, occasional trombone
Eddie Manion – saxophones
Curt Ramm – trumpet
Clark Gayton – trombone

Gezien:
Bruce Springsteen & The Seeger Sessions Band
We Shall Overcome Tour 2006
16-05-2006 Heineken Music Hall, Amsterdam, NL